Ξέρω τι κάνεις αυτό το καλοκαίρι...

...ξεμπερδεύεις τα μπερδεμένα σημεία
δημιουργώντας νέους κόμπους
ακονίζοντας τους παλιούς
μέσα σε άφατη πλήξη , κατά τα άλλα
κι ίσως έναν τρόμο πρωτόγνωρο για το αύριο,που δεν ομολογείς

Τα τραγούδια που παίζουν
δεν είναι τα τραγούδια μας
και οι καταστάσεις κατά μόνας
δημιουργούν κυψέλες μιας μνήμης
που δεν είναι σίγουρο
αν ποτέ είναι απαραίτητο να μοιραστούν
νέες λέξεις σε παλιές γλώσσες
και μια που ξεχάστηκε
ανάμεσα στα τζετ λαγκ
να έχει καρφωθεί
μαζί με την γεύση ενός καπουτσίνο φρέντο
στην κοιλάδα
δε θυμάμαι την ορθογραφία της
ούτε έχω ίχνος σιγουριάς
για το τι μπορει να σημαίνει
βάζω το μαξιλάρι λίγο δεξιά
απλώνω τα πόδια
κι απλά κοιμάμαι
κοιμάμαι
όσο μπορώ περισσότερο
κοιμάμαι
έναν ύπνο γεμάτο εικόνες
και αισθήματα
του περασμένου καλοκαιριού
που δεν ήξερα τότε το μέγεθος
κι ούτε μου δόθηκε χώρος ν' αναμετρηθω μαζι του


(αλήθεια τι πραγματικά έκανες το περασμένο καλοκαίρι?
αλήθεια τι πραγματικά κάνεις αυτό το καλοκαίρι?
και ως πότε το δια βίου αντί για βίωμα θα είναι απλά μια φυγή χωρίς αποδέκτες,
σα κοντέρ που συνεχώς μηδενίζει και καθε φορα με νέα δεδομένα ξεκινα το μετρημα
ερήμην των υπολοίπων ?)