τα λόγια που δεν είπαμε
χαλίκια που άφησα στο δρόμο μη χαθώ
κάποια στιγμή το σκέφτηκα
να σου ρίξω μερικά στις τσέπες
να σου ζεσταίνουν τα χέρια
εκεί..
δε το 'καμα
αρκεστηκα να τα πετώ στη διαδρομή
αν χρειαστεί πότε
να βρεις το δρόμο
τις λέξεις που δεν είπαμε
να μου ζητήσεις
πίσω
αχρείαστα να στέκουν σκόρπια στο δρόμο
χαλίκια απαρατήρητα στο χρόνο
όταν το ουσιαστικό της ύπαρξης
σου χτυπήσει το διάφανο τζάμι της ψυχής σου
και καταλάβεις ότι ήρθε η ώρα
τα λόγια να ειπωθούν
ξέροντας ότι ισως ποτε κι αυτό δε γίνει
γιατί εύκολα ξεχνιέται στα δεύτερα ο ανθρωπος
μες στη συνάφεια του κόσμου
4 σχόλια:
πολύ όμορφο και ταίριαζε και με τη μουσική!
το απόλαυσα αυτό το ημίζεστο βράδυ!
θα'ταν ολα αληθινα...
Aν οι λέξεις ήταν χαλίκια
σκληρά που θα πονούσαν αν τις πέταγε ο ένας στον άλλον
όπως τα αντίο
που ενώ δε βρίσκεις άλλους τρόπους
πρέπει κι αυτό να ειπωθεί.
Καλώς ανήκουν τα χαλίκια
στο δρόμο κι ας τα βρει εκείνος
που του ανήκουν τόσα λόγια ανείπωτα
@ProFyLaKtiKo
είναι ο τρόπος μου να μπορώ να κοιμηθώ μετά απο δύσκολες μέρες
@hug
...δεν ήταν όμως!
@marios104
ναι ας τα αφήσουμε εκεί για αυτόν που θα κάνει τον κόπο να σκύψει να τα μαζέψει, όταν...
Δημοσίευση σχολίου