με κοιτάς κατάματα
έχω πιει πολύ
και μόλις πέταξα το κινητό στο δρόμο
με πλησιάζεις
και με βοηθάς
να περιμαζέψω τα συντρίμμια
κάπου δίπλα ακούγεται μουσική
εξακολουθείς να με κοιτάς
δε χρειάζεται να σου πω τίποτε
δε με ρωτάς
δε σου απαντώ
και ναι
κοίτα τι εύκολα
που τα 'παμε όλα
ένα ξημέρωμα Σαββάτου
στο κέντρο της πόλης
χωρίς ονόματα
μια επανάληψη ιστορίας
που κανείς μας δε γνωρίζει
τι είδους φάρσα
θα προκύψει...
έχω πιει πολύ
και μόλις πέταξα το κινητό στο δρόμο
με πλησιάζεις
και με βοηθάς
να περιμαζέψω τα συντρίμμια
κάπου δίπλα ακούγεται μουσική
εξακολουθείς να με κοιτάς
δε χρειάζεται να σου πω τίποτε
δε με ρωτάς
δε σου απαντώ
και ναι
κοίτα τι εύκολα
που τα 'παμε όλα
ένα ξημέρωμα Σαββάτου
στο κέντρο της πόλης
χωρίς ονόματα
μια επανάληψη ιστορίας
που κανείς μας δε γνωρίζει
τι είδους φάρσα
θα προκύψει...
4 σχόλια:
πολύ όμορφο αυτό το τραγούδι και δείχνει κάτι τόσο ξένο... αυτό το φιλί που μεταδίδουμε ο ένας στον άλλον λες και είναι δανεικό για μας ... μάλλον όχι τόσο ξένο τελικά. Καλημέρα μεγάλη!
@marios104
σε έψαχνα χθες
ναι
ηθελα
στα ματια να κοιταξω
κι εσενα
οπως το λέει ο Πρεβέρ
μετά
κατάλαβα το αδύνατον
της απόστασης
τοχα ξεχάσει
διαβάζοντας τις αναρτήσεις σου
σε μια στιγμή πίστεψα
ότι βρισκόσουν
στο διπλανό διαμέρισμα
τόσο κοντα
τόσο κοντα μου...
iperoxo!!! :) filiaaaaaa kai xronia polla kai apo edo!!!!!!! :) oti po8eis!!! :)
"...και έλα να φύγουμε μαζί ,γιατί είναι Κυριακή πρωί "
Δημοσίευση σχολίου