τρέχω με το ποδήλατο στην πόλη
υπάρχει μια μυρωδιά αποχαιρετισμού
ανακατεμένη με φυλλάδια για μια νέα πίστη
οι ρόδες γλιστρούν, τα τσαλακώνουν
ο αέρας γίνεται ψυχρός
γδέρνει το πρόσωπό μου
η νύχτα προχωρά μαζί μου
σε άλλες εποχές θα ήμουν ευτυχισμένος
σκέφτομαι
τώρα μυρίζω την μοναχικότητα από μακριά
στρίβω έγκαιρα να μη με δει
κάνω πως δεν υπάρχει
μα η γνώση είναι μη αναστρέψιμη ιδιότητα
παρατηρώ τις μοναχικές γυναίκες μέσα στη νύχτα
είναι τόσες πολλές
και πάντα μόνες
σα μια αλληγορία ζωής
έτσι
είναι μόνη η ζωή μας
κι είναι πολλή αρκεί να στρίψουμε έγκαιρα
τη σωστή στιγμή
μπας και παρατείνουνε λίγο περισσότερο
το όνειρο
ότι θα ζήσουμε για πάντα
με τραύματα επιστρέφω
αλλά ζωντανός
και το ίδιο μόνος
λέγοντας καληνύχτα
στις μοναχικές γυναίκες
της αρχαίας αγοράς
5 σχόλια:
"... η γνώση είναι μη αναστρέψιμη ιδιότητα..."
Άλλη μια καίρια έκφραση - και, πίστεψέ με, σε μια Τέχνη κατ' εξοχήν αιθέρια, όπως η ποίηση, παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο οι σποραδικές καίριες εκφράσεις, γιατί βοηθούν τελικά να συνδεθεί με την δική μας, την ανθρώπινη, την γήινη, πραγματικότητα! Εξασφαλίζουν, δηλαδή, την ταύτισή μας...
...κάθε σου νύχτα αυτές οι ίδιες διαδρομές, κάθε σου νύχτα αυτές οι ίδιες καληνύχτες... κάθε σου νύχτα αυτή την ίδια μοναξιά που μοιραζόμαστε πολλοί.
αγαπώ αυτό σου το κέιμενο
@Asteroid
πόσο ευεργετικά με ακουμπούν οι λέξεις σου και πόσο ταυτόχρονα με καίει η αλήθεια τους
@marios104
λίγοι κι εκλεκτοί τελικά μοιραζόμαστε τέτοια θέματα. οι πιο πολλοί αγγίζουν τον θάνατο με πανικό. ανίκανοι να διαχειριστούν την απώλεια. να την αφομοιώσουν και να δημιούργησουν . φοβισμένοι και τελικα μικροί...
@Ιδομενέας
κι εγω αγαπω εσένα. απο μακρια. με ασφαλεια κι ελπίδα οτι αν υπάρχουν πολλοί σαν εσένα τότε θα υπάρξει ενα καλύτερο αύριο.
" είναι μόνη η ζωή μας
κι είναι πολλή αρκεί να στρίψουμε έγκαιρα
τη σωστή στιγμή
μπας και παρατείνουνε λίγο περισσότερο
το όνειρο
ότι θα ζήσουμε για πάντα "
Η μοναξια, ο πονος, ανταμα με την ελπιδα για το ονειρο, τη δυναμη της γνωσης, την αδυσωπητη -τελικα- δυναμη της ζωης.
Μετα την αρχικη συναισθηματικη φορτιση της πρωτης αναγνωσης (η ατιμη η ταυτιση..), καταφερα να ευχαριστηθω τη δυναμη των λεξεων, των εικονων, των νοηματων και τελος των συναισθηματων. Τη δυναμη που σου χαριζουν τα συναισθηματα, οταν δεν τα αφησεις να σε πνιξουν..
Δεν θα πω καληνυχτα, θα πω ευχαριστω.
Δημοσίευση σχολίου