Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

lint


μαλακό
σχεδόν αόρατο
ανάμεσα στα σώματά μας
τραβά την υγρασία μας
ενσωματώνεται
μας διαπερνά
το κατακτούμε
το κάνουμε δικό μας
είναι η δύναμη της επιθυμίας μας
που στερεοποιεί τα πάντα ανάμεσά μας
είναι η λαίλαπα της αγάπης μας
που δίνει υπόσταση στα χνούδια
τα υποτάσσει
τα σχηματίζει
έτσι
σα τύψεις
των ευτυχισμένων
προς τους
μοναχούς του κόσμου
και τα τινάζει μετά
απο το μπαλκόνι της ικανοποίησης
να μοιραστουν στον κόσμο



2 σχόλια:

efhbos είπε...

Οσα φερνει ο ανεμος...Και οσα νιωσει η καρδια...!

penny είπε...

Πόσες φορές εχουμε βρεθεί σ αυτό το αυτάρεσκο μπαλκόνι της ικανοποίησης..Αρκετές..Ευτυχώς οχι μόνο για το αυτονόητο ! η ικανοπποίηση αν δεν έχει ταπεινότητα περνάει πολύ δύσκολα όταν βρίσκεται κάτω απο το μπαλκόνι..
Υπέροχο κείμενο!