Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010
lint
μαλακό
σχεδόν αόρατο
ανάμεσα στα σώματά μας
τραβά την υγρασία μας
ενσωματώνεται
μας διαπερνά
το κατακτούμε
το κάνουμε δικό μας
είναι η δύναμη της επιθυμίας μας
που στερεοποιεί τα πάντα ανάμεσά μας
είναι η λαίλαπα της αγάπης μας
που δίνει υπόσταση στα χνούδια
τα υποτάσσει
τα σχηματίζει
έτσι
σα τύψεις
των ευτυχισμένων
προς τους
μοναχούς του κόσμου
και τα τινάζει μετά
απο το μπαλκόνι της ικανοποίησης
να μοιραστουν στον κόσμο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Οσα φερνει ο ανεμος...Και οσα νιωσει η καρδια...!
Πόσες φορές εχουμε βρεθεί σ αυτό το αυτάρεσκο μπαλκόνι της ικανοποίησης..Αρκετές..Ευτυχώς οχι μόνο για το αυτονόητο ! η ικανοπποίηση αν δεν έχει ταπεινότητα περνάει πολύ δύσκολα όταν βρίσκεται κάτω απο το μπαλκόνι..
Υπέροχο κείμενο!
Δημοσίευση σχολίου