Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Μια μερα μετά

Η “καλύτερη” ever έναρξη του “θεσμού” της Eurovision που για κάποιον ακατανόητο λόγο δεν διεξάγεται την περίοδο της Αποκριάς , ίσως γιατι όπως λέει κι η Δημουλά "η μνήμη είναι το κύριο όνομα των θλίψεων":Και εις χειρότερα…
(η δύναμη του πλει μπακ είναι ιδια με τους ηλίθιους...αήττητη)

3 σχόλια:

tovenito είπε...

χα, αυτό θα πει μπήκε με το δεξί!λολ!

D.Angel είπε...

Mήπως είχε κάνει ποδαρικό ο Μητσοτάκης;;;;;

natasha hassiotis είπε...

εγώ από το φαφαφαφαφα σολφασολφα μιντοσιμιμιμιμιμι σολφα σολφα ντοσιντο, πιστεύω ότι η γιουροβίζιον πέθανε.
και τώρα που θκέφτηκα τη μπέθυ αργυράκη, έπαθα και το "θου". πανάθεμά θε αιθθηματική ηλικία που μου θύμιθες τη γιουροβίδιον.
επίθηθ η βαρόνη Βίκυ ήταν ωραία, την έχω δει θε αφιερώματα για την ιθτορία τηθ γιουροβίδιον, και μετά πάνω θτο άλογο με τα βαρονάκια και το βαρώνο φον Ρούφιν. Θτρέεεεεεεματα η περιουθία του βαρόνου. πλούθιοοοοθ! πολύ πλούθιοθ! με πραθιέθ, με βερυκοκιέθ, ελιέθ, μουδμουλιέθ, κιθθούθ, υπηρέτεθ, πύργουθ, ωραία. και όλο γερμανικά μιλούθανε, ναι, λέγανε: "άρεν μάρεν κουκουνάρεν Βίκυ μάινε λίμπε", και "αρμπάιτ μαχτ φδάι μάινεν κίντερν τσικουλάτ", και περνάγανε δάχαρη. όπωθ έλεγα, ωραία η Γιουροβίδιον, και ο μπαμπάς μας είπε θα μαθ πάει και του χρόνου να δούμε τον Θάκη να κάνει τούμπεθ.