Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

μια μερα αγάπης



περίεργη μέρα του Αυγούστου
η προηγούμενη ανάρτησή μου
έσπασε κάθε ρεκόρ επικεψιμότητας αυτού του διακριτικού πιστεύω blog
ταυτόχρονα δεν είχε κανένα σχόλιο παρα ενός μονάχα ανωνύμου
ενώ αντίθετα είχα 23 e-mail που μου ομολογούσαν με ειλικρίνεια και τόλμη
τα πιο πολλά ότι το κείμενο μου, αυτή η παραληρηματική κραυγή
εν είδη κειμένου που συνηθίζει να εκφράζεται η αισθηματική μου ηλικία,
τους άγγιξε πολύ και ότι έχουν αντίστοιχες συμπεριφορές συναντήσει που
για καιρό τους ταλαιπώρησαν κι άλλους τους ταλαιπωρούν ακόμη.
Σας ευχαριστώ πολύ για τα λόγια και τον χρόνο σας.
Όμως η μέρα δεν είχε μόνο αυτό. Είχε επισκέψεις και τραπεζώματα με δυο εκλεκτούς κι ακριβοθώρητους φίλους. Είχε τηλέφωνα αγάπης μετά από καιρό από ανθρώπους που ο ένας περνάει μια σοβαρή κρίση στα προσωπικά του κι ο άλλος βίωσε μια ανομολόγητη πρωτοφανή ερωτική εμπειρία που τον τάραξε.
Είχε ακόμη μια δήλωση αγάπης με μια ζεστή αγκαλιαπου χρειαζόμουν όσο τίποτε από έναν ακριβό φίλο.
Είχε ένα βλέμμα αγάπης από μια φίλη που κατάλαβε ακριβώς τι μου συμβαίνει χωρίς να πω τίποτε.
Είχε καλά νέα από την Κάλυμνο που ορκίστηκα να μη ξαναπάω μετά την πρόσφατη ξαφνική απώλεια.
Είχε ένα δώρο απρόσμενο φυγής, ένα ασημένιο καραβάκι από μια φίλη διαδικτυακή που με έκανε να της εξομολογηθώ τα πάντα
ειχε αργα το βραδυ επιτέλους καποια θετικά νέα απο το νοσοκομείο
και
είχε τη φωνή σου επιτέλους ήρεμη μετά από πολύ πολύ καιρό
είχε πολλή αγάπη
ξαφνική
καλοδεχούμενη
ευχαριστώ

(το βιντεακι ειναι φτιαγμενο απο αγαπη και χαρισμενο για ολα αυτα που περασαν και τα καλυτερα που θαρθουν. next level...)

5 σχόλια:

ασωτος γιος είπε...

γλυκειες μερες αγαπης αυγουστου

logia είπε...

έχω ώρα τώρα που σε περιδιαβαίνω
και τρακάρω πάντα σε ένα κρυφό, σε ένα εσωτερικό 'γιατί' σου
σε μια αγωνία για τον κόσμο για τη ζωή
σαν βάσανο που σε πλακώνει
σαν πόδι που σε πατά στο στέρνο
και φτάνω στη σημερινή ανάρτηση και είναι σαν λύτρωση
αυτό το δώρο αγάπης
και νιώθω το χαμόγελο στα χείλη σου
και ασυναίσθητα
σου χαμογελώ και γω
με αγάπη

καλημέρα σου

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

@logia
ειναι γιατι δεν εμαθα να ζω χωρις αυτο κι οταν δεν το ακουω δεν το βλεπω δεν το νιωθω τοτε απλα σταματω να καταλαβαίνω ακόμη και τα αυτονοητα!

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

@ασωτος γιος
μια λέξη ηθελα εδω και 37 μέρες μια λέξη που να βγει αυθόρμητα. αυτό.
ξερεις ποσο ολιγαρκης ειμαι.

katiana είπε...

Τι ευκολα που "σβηνονται" ομως, οι "διαδυκτιακες" φιλιες! Ευχαριστω για την εμπειρια! Να εισαι παντα καλα!