Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

επαμφοτερίζων


Κι ενώ γνωρίζω πως η «ελευθερία είναι ο δρόμος»
περίμενα σε ηλεκτρονικά δεσμά της συμφοράς
να ακούσω λέξεις, κι ανάσες και αισθήματα
της γαλήνης
τόσο αφέθηκα να επηρεαστώ
στην προσπάθεια μου να καταλάβω
που έχασα στο δρόμο
το εγώ μου
το μπέρδεψα σε μικρά ασήμαντα ψέματα
και σιωπές της άγνοιας
σε μικροαστικά τσαλίμια κι υπεκφυγές
των ηλικιών του επαμφοτερισμού
των πρυτάνεων της ...εθελοτυφλότητας

και τώρα που το βρήκα
ένα «εγώ» με κίτρινα κακά μάτια
από την απόρριψη και την υπομονή, να με περιμένει
γωνία
ελπίδας και συγγνώμης
τώρα
δεν έχω τι να του πω
γιατί
οι υπαίτιοι ούτε τις λέξεις αυτές γνωρίζουν
παρά σα τη ρίγανη στη σαλάτα
τις βάζουν για νοστιμιά
να γλυτώσουν την πίκρα της αλήθειας
μην ακουστεί
και ταραχτούν
και βγουν στους δρόμους και στα μπαρ
με σίγαση στα κινητά
και το υπερφίαλο εγω τους στα ύψη
ακόμη μια βιρτουοζιτε υπεκφυγής
ακόμη μια επαμφοτερίζουσα συμπεριφορά
της πλάκας

τι να του πω του «εγώ» μου που αρνείται να γίνει όμοιο τους
που αρκετά περίμενε και δε θέλει άλλο να κιτρινίσει το μάτι του
που θέλει να πετά με ελευθερία σε δρόμους του «μαζί»
ανεξάρτητο αλλά απόλυτα εξοικειωμένο με τα θέλω του
κοσμοπολίτικο και ριζοσπαστικό
χωρίς νόρμες και πρέπει
και περιττούς δεσμούς νοικοκυρών σε πρόωρη γήρανση των ενστίκτων
και των προκαθορισμένων ορίων
που με ...αθωότητα συμπεριφέρονται
σαν τις πιο προβλέψιμες κατίνες


τουλάχιστον έμαθαν να σιωπούν όχι από συμφέρον
αλλά από ντροπή

από το τίποτε
κάτι

(ακούγοντας το Freedom is the road των Smooth στο repeat ,δυνατά και τρέχοντας στην παραλιακή με το ποδήλατο. Δοκιμάστε το . Χαλαρώνει. Δοκιμασμένο)
Όσοι παρακολουθείτε και τις διπλανές μουσικές σας παραπέμπω στο προφητικό τραγούδι με τις τραβεστί λίγες μέρες πριν. Je perdu…
(photo by Μιχάλης Δέλτα)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

'Επρεπε να 'εχεις φύγει από τότε :http://esthimatikiilikia.blogspot.com/2009/08/blog-post_30.html

D

ασωτος γιος είπε...

τελειος ο τσολιας (ηθελα απλα να σου αφησω ενα δευτερο σχολιο με ουσια χεχε)