Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

αριβίστες προ των πυλών


η μη αλήθεια θα είναι πάντα ψέμα
οι σπέσιαλ αφιερώσεις θα δηλώνουν πάντα μια συνέχεια
κάτι που ποτέ δε δηλώθηκε η διακοπή του απο καμια απο τις συμβαλλόμενες πλευρές
και τα αναμνηστικά τρόπαια απο πίσω, τυχαία κι αθώα τοποθετημένα πάντα θα δηλώνουν :
"σε έχω , μου ανήκεις, είσαι μέρος της μνήμης μου, μέρος της ζωής μου"
όλα τα άλλα είναι αλίμονο λόγια και αφορμή για μια επιπόλαια
φυγή από την αρχική επιλογή μη αναστρέψιμη

Περισσεύματα ενέργειας που απαραίτητα πρέπει κάπου να γειωθούν
προς αποφυγή ηλεκτροπληξίας, από τη πολλή οικειότητα
χάριν μιας ασφάλειας, αχρείαστης τελικά...

Αναλαμπές συναισθήματων σα γλάστρες που πάμε δώρο στις ονομαστικές εορτές γιατί βαριόμαστε να διαλέξουμε κάτι που θέλει χρόνο, έγνοια, προσοχή.

Μια κατασκευή συναισθήματος, που δικαιολογούμε ως άγνοια
ζητώντας την κατανόηση και την υπομονή, ενώ ξεκάθαρα κρύβει
την αδιαφορία μας να ασχοληθούμε περισσότερο από όσο μας διασκεδάζει
η ιδέα, ότι ενδιαφέρουμε κάποιο αλλο άτομο.

Τα παιδιά αυτό το λένε παιχνίδι
οι μεγάλοι το λένε οπορτουνισμό!

5 σχόλια:

Man laying down είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=gjMBPR5H9x4

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

@Man laying down
ευχαριστώ για την εγκαιρη ενημέρωση, αν και ποτε δεν ειναι αργα για την αλήθεια...

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

...et oui! l'image reste toujours là. n'exécutez pas n'importe quoi pour n'importe qui. tout bon. merde.

Ανώνυμος είπε...

Η ΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΨΕΜΑ.
ΣΩΣΤΑ.
ΕΤΣΙ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩΣΩ ΣΤΙΓΜΑ.
Jacqueline Du Pre

marios104 είπε...

M'αυτά τα περισσεύματα ενέργειας θα είχαν όλα τα ψέματα ισοπεδωθεί -μόνο αυτό αν θέλαμε. Είναι σαθρός αυτός ο τρόπος της ζωής μας, υπολογίζουμε εκεί που δεν υπάρχουν μαθηματικά να υπολογίσουμε και αυτό που χάνουμε είναι αυτή η αλήθεια των σχέσεων. Πόσο μου έδωσες, τόσο να σου δώσω... Μα δεν είναι τεφτέρι η ένωση των ανθρώπων... καλησπέρα φίλε, με προβλημάτισε πολύ το κείμενό σου, το σκέφτηκα πολύ.