Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

περί γκρεμών


μεγαλη λέξη ο γκρεμός
και με τόσο βάθος
όσο το βλέμμα του καθενα
κι ακομα
τόσο ακραία σωτήριος
να μετεωρίζεσαι
ανάμεσα σε γη κι αέρα
ανάμεσα
σε σένα και τα θέλω σου
να σε σπρώχνει ο θυμός
να σε κρατά πίσω η αγάπη

πόσες φορές αντί να πω
-Φύγε
εφυγα εγω...

απο γκρεμούς συνηθισμένος
κι απο αγαπη χορτασμένος
στα λόγια

3 σχόλια:

penny είπε...

Κάθε γκρεμός μας φέρνει αντιμέτωπους με τον φόβο της ελευθερίας.Της ελευθερίας, που κυρίως θα μας οδηγήσει,πέρα απο τον προβλέψιμό μας εαυτό.Καλημέρα

totragouditouanemou είπε...

Εγώ δεν χάραξα το σχέδιο της καρδιάς στην όψη των βουνών.

logia είπε...

στα λόγια όλα πάντα φαίνονται τόσο εύκολα
μέχρι και ο γκρεμός προσβάσιμος
σωτήριος