τ 'αγόρια του μαγαζιού με τα κατοικίδια

Η pop γερνάει σκορπώντας άλλοθι νεότητας

όταν όλα στέκουν γερασμένα και δυσκίνητα

στις φωτογραφίες της επόμενης μέρας

και τα ιδρωμένα t-shirts πετιούνται σαν εραστές μιάς χρήσης

προσπαθούσα να σε διαβάσω

κλειστό βιβλίο παρέμεινες κι εκεί

κάτω από τα φώτα της σκηνής

μόνο για μια στιγμή φωτίστικες

την ώρα που μάζευες τα ασημένια αστέρια

του τέλους

μόνο για μια στιγμή

κι εσβησες ξανά

σα να φοβήθηκες

το φως σου μη με κάψει

να ξερες πως το σκοτάδι σου είναι

που με πυρπολεί

και με εκτοξεύει

στις εσχατιές του κόσμου

το σκοτάδι σου

που τόσο περίτεχνα νομίζεις

πως καλύπτεις...

...αυτη η μαγεία που εκπέμπεται

στην απόσταση ανάμεσα στα σώματα μας

την ώρα που κινούνται φυγόκεντρα

προσπαθώντας το όνειρο που ζούμε

να τον κάνουν μια αχρείαστη πραγματικότητα

την ώρα που τα αγόρια στη σκηνή παίζουν

το τραγούδι μας...