σήμερα θα ήσουν 29
σα σήμερα σε έχασα πριν χρόνια
αποβραδίς στη συναυλία τό'νιωθα
πως η μνήμη θα μου παιζε σκληρό παιχνίδι
ήταν που θα μουν μόνος μου
και θ' άκουγα την μελωδία του "μαζί"
χωρίς εσένα
με τόλμη και φόβο πήγα
κι όταν άρχισε η μπάντα να το παίζει
τα δάκρυα μου κρύψανε το σήμερα
και πέταξα στο χτες
ποτέ δε μίλησα για σένα πουθενά
το πιο κρυμμένο μυστικό απώλειας μου έγινες
και τώρα μια μέρα σημαδιακή για τους πολλούς
μια μέρα γενεθλίων και γιορτής για άλλους
διαπιστώνω πόσο μια μέρα ασβέστου πένθους είναι αυτή
γιατί
πολλά τα χρόνια που άντεξα χωρίς εσένα
πολλά τα χρόνια που μάταια να σε σβήσω προσπάθησα
σήμερα θα πάω ... εκεί με ένα κερί
μονάχος
να σου τα πω από κοντά
τι κρίμα που τα μάρμαρα δεν ζεσταίνονται
με μια αγκαλιά
ανάπηρος να παραμένω εδώ
σα να μη τρέχει τίποτε
ανίκανος να μοιραστώ
σε λάθος θερμοκήπια να διατηρώ
ψεύτικες θερμοκρασίες αγάπης
σα σήμερα σε έχασα πριν χρόνια
αποβραδίς στη συναυλία τό'νιωθα
πως η μνήμη θα μου παιζε σκληρό παιχνίδι
ήταν που θα μουν μόνος μου
και θ' άκουγα την μελωδία του "μαζί"
χωρίς εσένα
με τόλμη και φόβο πήγα
κι όταν άρχισε η μπάντα να το παίζει
τα δάκρυα μου κρύψανε το σήμερα
και πέταξα στο χτες
ποτέ δε μίλησα για σένα πουθενά
το πιο κρυμμένο μυστικό απώλειας μου έγινες
και τώρα μια μέρα σημαδιακή για τους πολλούς
μια μέρα γενεθλίων και γιορτής για άλλους
διαπιστώνω πόσο μια μέρα ασβέστου πένθους είναι αυτή
γιατί
πολλά τα χρόνια που άντεξα χωρίς εσένα
πολλά τα χρόνια που μάταια να σε σβήσω προσπάθησα
σήμερα θα πάω ... εκεί με ένα κερί
μονάχος
να σου τα πω από κοντά
τι κρίμα που τα μάρμαρα δεν ζεσταίνονται
με μια αγκαλιά
ανάπηρος να παραμένω εδώ
σα να μη τρέχει τίποτε
ανίκανος να μοιραστώ
σε λάθος θερμοκήπια να διατηρώ
ψεύτικες θερμοκρασίες αγάπης
4 σχόλια:
...κι όπως μόνος ανάβω ένα κερί στη μνήμη της μνήμης, συλλογίζομαι τί μπορεί να έχει αλλάξει ως σήμερα. Τί φορούσαν τότε οι έρωτες του Νοέμβρη όταν πάγωναν τ' ακροδάχτυλα και η καρδιά πάλονταν από φυλακές και συνθήματα σε κιτρινιασμένους τοίχους; Ο χρόνος περνά. Η μνήμη αντιστέκεται. Από σήμερα, θα μιλώ μόνο για 'σένα. Χωρίς μυστικά κι ας είμαι ανάπηρος από αγάπη...
ζεσταίνονται τα μάρμαρα. από τις φλόγες κεριών. από τις ανάσες μας.
δεν ζεσταίνονται μόνο τα μάρμαρα, ζεσταίνεται και ο αέρας
και οι σκέψεις
και οι θύμισες
και το μυαλό
και οι ψυχές...
Ποτέ δε μίλησες πουθενά αλλά εδώ το έκανες πάντως...
Δεν ξέρω κι εγώ αν ζεσταίνονται τα μάρμαρα.Είναι φορές που με πιάνει απόγνωση,μην γνωρίζοντας αν υπάρχει κάτι.Και πάλι όμως,δε θα είχα άλλη αποστολή από το να προσπαθήσω να τα ζεστάνω μ ένα χάδι στο κρύο μάρμαρο.Είναι δύσκολο να πάρεις αγκαλιά έναν τάφο.Είναι θεόρατος όπως η απώλεια και η έλλειψη.
Δημοσίευση σχολίου