Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

marge

τη σκληρότητα μόνο με ποίηση την ξορκίζω

και την αλαζονεία με τραγούδι

αλλα όπλα δεν χρησιμοποιώ

κι όταν με πνίγει αυτό το αμετάφραστο marge

φεύγω

στην αρχή ενα μικρό ταξίδι

και σιγά σιγά όλο και μεγαλύτερα

μέχρι να εξαφανιστώ

στο τέλος του κόσμου...



7 σχόλια:

One of the people είπε...

Σουπερ!!!

basik-ly είπε...

Trovato ho il mio angioletto
fra una losca platea.
Fumava un sigaretto
e gli occhi lustri avea...

kariatida62 είπε...

ΌΜΟΡΦΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΟΥΝ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ!
ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΚΑΙ Ο ΑDAMO Ο ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ!

επί λέξει είπε...

Τρυφερό, προσωπικό, υπέρ-αληθινό(!)

Καλημέρα!

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

@One of the people
Μα που χαθήκατε εσείς? Ακόμη ταξιδεύετε?

@basik
Μα βεβαίως τόξερα οτι σας αφορά
ακόμη ενθυμούμαι την απαγγελία σας
στο καλοκαιρινό εστιατόριο
κι εσεις?
Θυμάστε τα δακρυσμένα μάτια μου, άραγε?
Θυμάστε που τοχα προβλέψει?
Και πως να ξεφύγω απο την ποίηση που οι αφορμές της καπνίζουν ακόμη τσιγάρα...

@ kariatida62
Τρυφερό κορίτσι του Σαββατου σε ευχαριστώ. αραγε θα μάθω ποτέ ότι η "στάση ζωής" εχει το πιό εκριβο τίμημα, η είναι πολυ αργά για αλλαγές...

@aa
Καλημέρα. Κατι θα ξέρεις για να το λές. Αυτό είναι το κοινό μας, κι όχι μόνο...

kariatida62 είπε...

Μη, μη το κάνεις αυτό! Ποτέ μη σκεφτείς ν'αλλάξεις, έχουμε τόση ανάγκη απο ευαίσθητους ανθρώπους γύρω μας και αλοίμονο απο τρυφερούς ανθρώπους του φύλου σου! Σε λίγο,ευαίσθητη ηλικία, θα είστε συλλεκτικά κομμάτια, άνδρες με το δικό σου στυλ!
Υ.Γ.Τρυφερό κορίτσι είμαι και'γώ αλλά δεν είμαι αναγνώστρια σου μόνο αυτού του Σαββάτου...καιρό σε διαβάζω και η μοναδική μου ένσταση στους συλλογισμούς σου είναι ότι καλώς διανύουμε την ευαίσθητη ηλικία με τρυφερότητα αλλά όχι με διάθεση πεσιμιστική που διακρίνω σε σένα! lol
ΦΙΛΙΑ

logia είπε...

πέρασα και χθες μα η διάθεσή μου δεν ήταν για σχόλιο και επανέρχομαι σήμερα, μήπως τα καταφέρω
γιατί θέλω πολύ να σου πω οτι
αν ξορκίζεις τη σκληρότητα των κακών αναμνήσεων με ποίηση,
την αλαζονεία των ανθρώπων που σε πλήγωσαν με τραγούδια,
τότε ίσως,
αν αυτό το "αμετάφραστο marge" σε πνίγει,
ίσως
δεν χρειάζεται να φύγεις
και το πολεμάς
με ένα χαμόγελο...

Οσο για την ανάγκη να υπάρχουν άνθρωποι σαν και σένα
που λέει η kariatda62,
ναι έτσι είναι!!!!
Θα συμφωνήσω μαζί της και θα υπερθεματίσω...
Εχουμε ανάγκη την παρουσία σας, έχουμε ανάγκη την ευαισθησία σας...