Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Υδρα


κοιμάσαι
ακούω την αναπνοή σου να ανακατεύεται με το κύμα που σκάει
κάτω από το ανοιχτό μπαλκόνι
κάθομαι τυλιγμένος με την μπλε κουβέρτα σου
έχει πολύ σκοτάδι
καθόλου αστέρια
κι έναν κρύο υγρό αέρα
που με κρατά άυπνο
χωρίς πίσω σκέψεις
απολαμβάνω τη νύχτα αυτή
και μου αρκεί αυτό το σκηνικό

νιώθω
την αλλαγή
μάταια προσπαθώ να θυμηθώ
τα πριν από αυτή τη συνάντηση
διαλύθηκαν σαν ακουαρέλες
στη βροχή

αυτό να είναι άραγε
η ευτυχία...
η γαλήνη...

κοιτώ τη θάλασσα
δεν την διακρίνω
την ακούω
κι ανάμεσα της
ακούω την ανάσα σου
κι αυτό τώρα
μου αρκεί

σκέφτομαι
πόσο εύκολα με έκανες
να ξεκαθαρίσω το τοπίο μου
να αποσυμπιεστώ
να ξαναγίνω πάλι εγώ
ήρεμος
και θέλω
να σε γεμίσω φιλιά
ευγνωμοσύνης
κι αγκαλιές σφιχτές
μα φοβάμαι μη σε ξυπνήσω

θα περιμένω
να το δω
πως λειτουργεί
το πρωί
στην επιστροφή
στις "κανονικές" συνθήκες
των αστικών ρυθμών μας
αυτό

θα περιμένω να το δω
πόσο βιώσιμο θάναι
στην πόλη
η απλά μια αλλη απρογραμμάτιστη
φυγή από την πληκτική καθημερινότητα
που δε λειτουργεί
σε συνθήκες καθημερινότητας

ο πόνος κι η απόρριψη
τούτη την μαγική νύχτα
μπορεί να υποχώρησαν

αλλά δε μπορώ να κάνω ότι δεν υπήρξαν ποτέ

γι αυτό
σε αναμονή
του αύριο
σε αναμονή παραμένω
μιας νέας μέρας
μιας νέας ιστορίας ίσως
μιας νέας ζωής το πιθανότερο

με σένα
η χωρίς...


(photo: S.T.F )

9 σχόλια:

logia είπε...

στον ουρανό σου αιωρούμενος να μείνεις...
χαίρομαι για σένα!!!!!

την καλημέρα μου

b|a|s|n\i/a είπε...

άνθρωποι που δεν πονούν λένε ότι είναι άνθρωποι που δεν ζουν. και άνθρωποι που δεν χαμογελούν λένε ότι είναι άνθρωποι που δεν πονέσαν.
ότι πόνεσε κάποτε είναι στο κάποτε.
και το χαμόγελο είναι στο τώρα.
που γίνεται αληθινότερο σαν υπάρχουν πέπλα τέτοια μαγικά νυχτών που τις ημέρες μας σκεπάζουν.
καλημέρα σου!

Roadartist είπε...

..ήταν τόσο δυνατό το σχόλιο του basnia που με κάλυψε απόλυτα.. έγραψε ότι ήθελα να αφήσω..

ΥΓ λατρεμένο νησί η Ύδρα. Δεν την βαριέσαι ποτέ..

karkinos7 είπε...

''κοιτώ τη θάλασσα
δεν την διακρίνω
την ακούω
κι ανάμεσα της
ακούω την ανάσα σου
κι αυτό τώρα
μου αρκεί''
Ο ήχος της θάλασσας όσο ακούγεται
πέρνει
και σκορπά
στα βάθη της
τον πόνο
όταν δεν ακούγεται
έρχεται
η
σιωπή!
Την Καλημέρα μου!
Να χαμογελάς
Να ζείς
Στις συνθήκες της καθημερινότητας.

efoudi είπε...

έχω μείνει ακίνητη,όση ώρα το διαβάζω.κι αυτό γιατί το έχω κάνει τόσο δικό μου αυτό το ποίημα όσο και την αλήθεια που μιλάει μέσα μου τον τελευταίο καιρό.
υπάρχουν φορές που ψάχνοντας τις κατάλληλες λέξεις χανόμαστε
κι έρχεται κάποιος
που ξεδιπλώνει αυτές τις λέξεις
και μας τις χαρίζει
χωρίς αντάλλαγμα
απλά μας δείχνει το δρόμο

σε ευχαριστώ για το υπέροχο ξύπνημα.

tovenito είπε...

προς το παρόν είναι το με σένα.
γιατί να αναλωνόμαστε σο χωρίς εφόσον δεν έχει υπάρξει ακομη;
το ομολογώ ξανά για τη μουσική!

Alice World είπε...

Στην ψυχή μιλάς κατευθείαν μα το Θεό. Υπέροχες εικόνες που αντανακλούν εμπειρίες που έζησα και γω... κοντινές τουλάχιστον. Και στο τέλος το αιώνιο ερώτημα που για ακόμα μια φορά με βασανίζει... Καλό ταξίδι!

Alice World είπε...

Στην ψυχή μιλάς κατευθείαν μα το Θεό. Υπέροχες εικόνες που αντανακλούν εμπειρίες που έζησα και γω... κοντινές τουλάχιστον. Και στο τέλος το αιώνιο ερώτημα που για ακόμα μια φορά με βασανίζει... Καλό ταξίδι!

ολα θα πανε καλα... είπε...

πολύ ωραίο και τρυφερό όλο αυτό...Ξέρεις τι μου θύμισε;Το "ήρεμη σαν τη νύχτα και τρυφερή σαν τη θάλασσα ας είναι η αγάπη σου"...
Ελπίζω πραγματικά όλα να σου πάνε καλά.