Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

ενα


καθώς το καλοκαίρι εξατμίζεται στον αέρα
κι οι μέρες λιγοστεύουν
κοιτώ
τις αποσκευές που θα ταξιδέψουν
τον φίλο που ανέμελα κοιμάται
την εικόνα του άδειου δωματίου μου
αύριο

μέσα στην νύχτα ακούω τη φωνή σου
να μου το λέει
ναι
σου κάνω σήμα
πιο σιγά
να μη ξυπνήσει ο ταξιδιώτης

τακτοποιώ τις δύσκολες μέρες
στα συρτάρια
ταξίδια, λόγια, τηλέφωνα,
ταξίδια ανομολόγητα
λόγια της δουλειάς
τηλέφωνα του φθινοπώρου

ακούω το τραγούδι που μου στέλνεις
με αμηχανία
στο μέσα σκοτάδι μου
ανάβει λάμπα θυέλλης
που σβήνει ξαφνικά
λόγω της απουσίας σου

μόνο μαζί νιώθω να είμαστε ένα
πως μεταφράζεται κάτι τέτοιο σε συναίσθημα
που να αντέχεται τις ώρες του ...χωρίς

διαβάζω λεξικά, ψάχνω παλιές γραφές
να μάθω
από αύριο
το έρημο δωμάτιο να μάθω
να γεμίζω


άμαθος από τέτοιες διαδικασίες
κι αθώος όσο ένας "τρελός Πιερό"
έξω από το κάδρο της κάμερας

και μετά η σιωπή ενός ύπνου
που αρνείται να έρθει

πως μαθαίνει κανείς να κοιμάται
ξανά, όταν τα μέσα κύτταρα έχουν εντελώς ξυπνήσει ;
ζητώντας ανεξέλεγκτα να επαναφέρουν σκουριασμένες απο χρόνια λειτουργείες...

Παραμένω άγρυπνος στα Εξάρχεια του Σηάτλ
περιμένοντας το παυσίπονο ξημέρωμα
και το μαζί
που μου μαθες
πριν εξαφανιστείς
στο τρίτο κουδούνι του φθινοπώρου.


Photo by Θάνος Σαμαράς
Music Comp. by S.V.

14 σχόλια:

επί λέξει είπε...

Εύχομαι στα συρτάρια σου να τακτοποιηθούν τα εύρωστα και τα αισιόδοξα. Εύχομαι στο δικό σου Σηάτλ να μη χρειάζονται τηλεφωνικές συσκευές...

:)

tovenito είπε...

δύσκολο
δύσκολο
αλλά ποτέ μη λες ποτέ όταν τα κύτταρα ξυπνούν
και αυτό το μαζί τι ωραία που ακούστηκε!

b|a|s|n\i/a είπε...

μετά το τρίτο κουδούνι αρχίζει η παράσταση.

logia είπε...

ωδή στην απουσία!
την καλησπέρα μου

D.Angel είπε...

Μεγάλες αλήθειες που πονάνε!
Χαιρετώ σας

basik-ly είπε...

Oh mon dieu! Τα κατάφερα;

Λi είπε...

Ανατρίχιασα...
Ήχοι... Λέξεις...

Απουσίες παρουσιών...
Παρουσίες απουσιών...

Πάω να πιω ένα ποτό στο αγαπημένο μου μπαρ.

Καληνύχτα με φιλί τιγρένιο...

Ανώνυμος είπε...

@
να προσέχεις τον εαυτό σου


φωτεινούλα

Ο ψεύτικος Πέτρος είπε...

H parastasi ksekinise...
poses sezon tha anteksoume kai fetos?

Ρωμανός Σκλαβενίτης-Πιστοφίδης είπε...

Όμορφο...
Αν δεν απατώμαι, η κεντρική φωτογραφία του blog δεν αποτελεί συγχρόνως και το πρώτο φιλί στην ιστορία του κινηματογράφου; Μπορεί, βέβαια, να κάνω και λάθος...
Καλημέρα

mahler76 είπε...

όταν νιώθεις κάτι τέτοιο δεν αντέχεται το χώρια...
Το τραγούδι όπως και η ταινία λατρεμένο.

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

@aa
Οχι τηλεφωνικές συσκευές, μόνο απόσταση. Μεγάλη...

@tovene592
Εχουμε ενα παρελθόν εμείς μ΄αυτό το "μαζι" ας προσπαθήσουμε να το δικαιώσουμε. Ναι?

@ b|a|s|n\i/a
Αυτο είναι ο φόβος μου η παράσταση. Μπορώ να ξανακρυφτώ απο τα φώτα? Μπορώ στο σκοτάδι να γλύφω τις πληγές μου? Μπορω? (θέλω?)
κι ως πότε...

@ logia
Σε ζηλεύω. Ναι. Εχεις αυτλη την ενέργεια ηρεμίας που με κλονίζει κάθε φορά που η εγωπάθεια μου κτυπάει κόκκινο. Σκέφτομαι εσένα. Που οι όποιες υποχωρήσεις σου μετατρέπονται σε μια σχέση ζηλευτεί. Εισαι μαθημένη να κρατάς το καλό και να πετάς τα άλλα η σου βγαίνει σαν έμπνευση. Πάντα αναρωτιέμαι.

@ D.Angel
Μα γι αυτο κι αξίζουν

@basik
Ναι σχεδόν. Ναι...

@ tiger_lilious
Με πετάς σα σακί με τις μουσικές σου. Θέλω να πίνεις και για μένα. Θέλω να μεθάς. Θέλω να κάθεσαι στη Κυρίτση και να μου βάζεις τρικλοποδιές για πλάκα. Θές κι εσυ ε?

Λi είπε...

Θέλω!
Θέλεις!
Θέλουμε!

Θα γίνει λοιπόν...

Κάπως.. κάπου.. κάποια στιγμή..

Θα αδειάσουμε από κουβέντες.. άιμ σουρ!

Τιγροφιλί δυνατό!

logia είπε...

αν η σκέψη μου σε βοηθάει σε κάτι, αυτό με κάνει χαρούμενη.
αν κάθε φορά που περνάω από δω και εναποθέτω με τη μορφή λόγων τον προβληματισμό μου, αυτά δεν φεύγουν, δεν πετάνε στον αέρα, τότε σίγουρα βάζουμε τις βάσεις για μια όμορφη και βαθύτερη επικοινωνία