Αποξηραίνομαι
Περπατώ στους δρόμους και μου φεύγουν κομμάτια
Ξερά
Νεκρά
Τόσο παλιά που κι εγώ τα είχα ξεχασμένα
Μόνο που την ώρα της πτώσης
Ασυναίσθητα μου δημιουργείται
Μια αίσθηση απώλειας
Του περιττού εαυτού μου
Στο χώρο
Δεν κάνω καμιά προσπάθεια
Να συγκρατήσω κάτι
Μια μνήμη
Μια κίνηση
Μια λέξη
Ότι παλιώνει τ’ αφήνω να φεύγει
Να με εγκαταλείπει
Μέχρι
Να μη μείνει τίποτε άλλο πια
Παρά μόνο
Η ανάμνηση της ύπαρξης μου
στις κενές σελίδες
της βιογραφίας των φίλων μου
ώσπου κι αυτή να ξεραθεί
να πέσει
να χαθεί
(Για το τραγούδι που ακούγεται παραδίπλα
μπορείτε να διαβάσετε πολλά κι ενδιαφέροντα
στο εκλεκτικής συγγένειας blog του bosko )
10 σχόλια:
η παρουσία της μνήμης
η παρουσία της λήθης
η απώλεια της μνήμης
όλα χρήσιμα στο χθές στο σήμερα στο αύριο
αρκει να μην αφήνουν πληγές...
η μαγική φωνή της Φλέρης στη δουλειά των Τερμιτών...
μ' αρεσει αυτό το τραγούδι...
Απώλεια Ψυχής του Παρελθόντος...
Το παρελθόν χρήσιμο στο παρόν και στο μέλλον....
ως δάσκαλος αποφυγής νέων πληγών...
Εξαίρετο τραγούδι...
mπορείς και τ΄αφήνεις βρε θηρίο; μαγκιάαα!
iperoxo to tragoudi! kali evdomada! :)
καλημέρα
τι να πω
Πάντα ν' αφήνουμε οριστικά πίσω μας τα "περιττά" κομμάτια...
Όσο και να τα "κολλάμε" αυτά θα ξεκολλάνε... Να φύγουν 8έλουν!!! μακριά...
Και εμείς το θέλουμε αλλά δεν λέμε να αφυπνιστούμε και να το εμπεδώσουμε!
Τς! Μπλοκαρισμένα μυαλά...
Καλως σε βρήκα λοιπόν...
Φιλί τιγρένιο.. επίσης μπλοκαρισμένο σαμτάιμς...
....Μουσικά ακούσματα... "επικά"...
Άι λάικ γιου σο σο ματς...!
Ξαναματακις!
Υπέροχο το ποίημά σου...
Αστα να πέφτουν, παιδί μου. (Καθώς έγραφα άστα έγραψα άστρα...άστα να πέφτουν λοιπόν και κάνε για καθένα μόνο μια εύχη) Όσο για την κυρία στην ακρόαση το πιστέψεις ή όχι την είχα στο μυαλό μου και έλεγα τώρα μόλις πριν μπω εδώ να βάλω να ακούσω... Απορία και σιωπή...
δεν ξέρω για ποιο τραγούδι λες,εγώ ήθελα από ώρα που μπήκα σήμερα στο blog σου να σου πω πόσο μου αρέσει η μουσική υπόκρουση,το μουσικό κομμάτι που ακούγεται.Είναι του Ξαρχάκου;Δεν το γνώριζα.
Δημοσίευση σχολίου