Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

ξηρασία


Αποξηραίνομαι
Περπατώ στους δρόμους και μου φεύγουν κομμάτια
Ξερά
Νεκρά
Τόσο παλιά που κι εγώ τα είχα ξεχασμένα

Μόνο που την ώρα της πτώσης
Ασυναίσθητα μου δημιουργείται
Μια αίσθηση απώλειας
Του περιττού εαυτού μου
Στο χώρο

Δεν κάνω καμιά προσπάθεια
Να συγκρατήσω κάτι
Μια μνήμη
Μια κίνηση
Μια λέξη

Ότι παλιώνει τ’ αφήνω να φεύγει
Να με εγκαταλείπει
Μέχρι
Να μη μείνει τίποτε άλλο πια

Παρά μόνο
Η ανάμνηση της ύπαρξης μου

στις κενές σελίδες
της βιογραφίας των φίλων μου

ώσπου κι αυτή να ξεραθεί
να πέσει
να χαθεί

(Για το τραγούδι που ακούγεται παραδίπλα
μπορείτε να διαβάσετε πολλά κι ενδιαφέροντα
στο εκλεκτικής συγγένειας blog του bosko )

10 σχόλια:

logia είπε...

η παρουσία της μνήμης
η παρουσία της λήθης
η απώλεια της μνήμης
όλα χρήσιμα στο χθές στο σήμερα στο αύριο
αρκει να μην αφήνουν πληγές...
η μαγική φωνή της Φλέρης στη δουλειά των Τερμιτών...
μ' αρεσει αυτό το τραγούδι...

karkinos7 είπε...

Απώλεια Ψυχής του Παρελθόντος...
Το παρελθόν χρήσιμο στο παρόν και στο μέλλον....
ως δάσκαλος αποφυγής νέων πληγών...
Εξαίρετο τραγούδι...

natasha hassiotis είπε...

mπορείς και τ΄αφήνεις βρε θηρίο; μαγκιάαα!

Leviathan είπε...

iperoxo to tragoudi! kali evdomada! :)

akrat είπε...

καλημέρα
τι να πω

Λi είπε...

Πάντα ν' αφήνουμε οριστικά πίσω μας τα "περιττά" κομμάτια...
Όσο και να τα "κολλάμε" αυτά θα ξεκολλάνε... Να φύγουν 8έλουν!!! μακριά...
Και εμείς το θέλουμε αλλά δεν λέμε να αφυπνιστούμε και να το εμπεδώσουμε!
Τς! Μπλοκαρισμένα μυαλά...

Καλως σε βρήκα λοιπόν...
Φιλί τιγρένιο.. επίσης μπλοκαρισμένο σαμτάιμς...

Λi είπε...

....Μουσικά ακούσματα... "επικά"...
Άι λάικ γιου σο σο ματς...!
Ξαναματακις!

Μάρκος είπε...

Υπέροχο το ποίημά σου...

Aντώνης είπε...

Αστα να πέφτουν, παιδί μου. (Καθώς έγραφα άστα έγραψα άστρα...άστα να πέφτουν λοιπόν και κάνε για καθένα μόνο μια εύχη) Όσο για την κυρία στην ακρόαση το πιστέψεις ή όχι την είχα στο μυαλό μου και έλεγα τώρα μόλις πριν μπω εδώ να βάλω να ακούσω... Απορία και σιωπή...

ολα θα πανε καλα... είπε...

δεν ξέρω για ποιο τραγούδι λες,εγώ ήθελα από ώρα που μπήκα σήμερα στο blog σου να σου πω πόσο μου αρέσει η μουσική υπόκρουση,το μουσικό κομμάτι που ακούγεται.Είναι του Ξαρχάκου;Δεν το γνώριζα.