Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

οι Αγγελοι του Τσάρλυ είναι τρείς....



Πεθαίνουν πραγματικά ποτέ τα είδωλα της pop;

Καθισμένος στο δροσερό floral μεσημέρι Σαββάτου
ολομόναχος με την αισθηματική ηλικία, σε προεόρτια διάθεση
σκέφτομαι για άλλη μια φορά
πεθαίνουν τα είδωλα της pop στ΄αλήθεια ποτέ?

Κόσμος που ξεφυλλίζει εφημερίδες
πίνει καφέδες
λιάζεται στην πλατεία
γδύνει με τα μάτια
τα εκλεκτά κομμάτια που περνούν
βαριέται πίσω από τα μαύρα γυαλιά
(κάθε καλοκαίρι όλο και λιγότερα
κάθε καλοκαίρι όλο και περισσότερες δηλώσεις απελπισίας)
ρεμβάζει τα λευκά σύννεφα
κοιτάζει
δεν κοιτάζει
κόσμος που συνεχίζει να ζει
με τα είδωλα της pop νεκρά αν πιστέψουμε τις τόσο αναξιόπιστες πια εφημερίδες
κι είναι ένα Σάββατο Ιουνίου
ζεστό
μελετημένα μοναχικό
ένα Σάββατο αναμονής

Σιγοψιθυρίζω το τραγουδάκι του τίτλου
που μου το θύμισε ο μακρινός φίλος
μέρες καθημερινής ανακάλυψης
μέρες τόσο παλιές
μέρες κάποιου άλλου
μέρες χωρίς ηλικία
πόσα είδωλα κλάψαμε όλα αυτά τα χρόνια...
πόση παγκοσμιοποιημένη απώλεια μοιραστήκαμε...
πόσες παιδικές ηλικίες συσσωρεύσαμε στον σκληρό της μνήμης...
Άραγε γι αυτό βουρκώνουμε ανύποπτες στιγμές
ανεξέλεγκτα πια?

Από την σωσμένη ποσότητα των απωλειών
που αρνούμαστε να ξεφορτώσουμε?
γι αυτό πέφτουν τα μαλλιά μας?
γι αυτό ασπρίζουν?
γι αυτό οι γυμνασμένοι μυς μας γίνανε πλαδαροί
και τα νιάτα μας εγκαταλείπουν?

Αυτό το κοινωνικό ασυνείδητο πόσο βαρύ μας πέφτει
τα Σάββατα της αναμονής το καλοκαίρι
με τις νεκρολογίες να μετατρέπονται σε συνθήματα τοίχου
της μεταβατικής εποχής ενός φόβου
που μας πυροβολεί από παντού
κι όποιος επιζήσει
ορίζεται να καταγράψει
εδώ :

"Μαντόνα είναι η σειρά σου"




Φυσικά σιγα που τα Εξάρχεια θά έμεναν απαθή στα γεγονότα
πλήρες φωτογραφικό ρεπορταζ
στα Ασματα και Μιασματα με αποκλειστικές συλλεκτικές πλέον φωτογραφίες








11 σχόλια:

De Facto είπε...

Α που το θυμηθήκατε αυτό το διάσημο ιστορικό τραγούδι :
" Οι Αγγελοι του Τσαρλυ είναι τρείς
ο Τ....ς, ο Β.....ς και ο Chris"
που άλλωστε ύπήρξε η αφορμή για το πρόσφατο "Παραπέντε"

b|a|s|n\i/a είπε...

τι απίστευτο τραγούδι του δημήτρη μαραμή; δεν τον ήξερα. τον έψαξα και βρήκα λεπτομέρειες.
όσο υπάρχουν εικόνες οι μύθοι δεν φεύγουν ποτέ.

mahler76 είπε...

τα είδωλα της pop, είναι δημιουργήματα των αναγκών μας, και γιαυτό θα ζούν για πάντα.

One of the people είπε...

Η pop τελείωσε. Ή είναι η ιδέα μου; Η pop που μεγαλώσαμε δεν υπάρχει πια. Pop είναι κάτι ξεπερασμένο. Που δεν έχει καμία δύναμη. Αυτό για το οποίο φταίει η κακή μας μιμητική αισθητική.

Man laying down είπε...

Tha diafoniso oti i pop pethane ,alla ta idola tis nomizo panta feygoun k anakiklononte etsi ... "Re-issue ! Re-package ! Re-package !
Re-evaluate the songs
Double-pack with a photograph
Extra Track (and a tacky badge) "

natasha hassiotis είπε...

μωρέ τα κατάφερε ο μακαρίτης: ίδιος η ελίζαμπεθ τέϊλορ -στο trash του- έγινε! έφυγε φχαριστημένος. αυτός ντραγκ σόου έπρεπε να κάνει, κι όχι να καίει το μαλλί στα θρίλερ και τα μπαντ. τόσο ασέξουαλ δυστυχής, σπάνιο να βρεθεί.

BOSKO είπε...

σου ανταπόδωσα τη διαφήμιση! Μόλις διάβασα από την εκπομπή μου το κείμενο σου για το νέο μουσείο Ακρόπολης και το σύνδεσα με τη "Μεταμόρφωση" από τις "Μπαλάντες της οδού Αθηνάς" του Χατζιδάκι!
Τρελό γέλιο το σχόλιο του highvoltagepress!

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

@De Facto
Πέστε μου ειλικρινα πίστευετε ότι υπάρχουν επιζώντες εκεινης της προιστορικής περιόδου,
κι αν ναι θυμούνται αυτό το τραγούδι?
Σας ευχαριστώ για την διακριτικότητά σας. Γέλασα πολύ το ομολογώ. Οσο για το Παραπέντε σας θυμίζω ότι ο συγγρφέας του ήταν αγέννητος την εποχή του περι οθ σουξέ.

natasha hassiotis είπε...

είμαι Η highvoltagepress! I' m a lady (που λέει και στο little britain).
χαρά μου να γελάει ο κόσμος.

BOSKO είπε...

sorry, highvoltagepress
& θα σε παρακολουθώ
(ιντερνετικά, εννοείται, όχι να φοβάσαι να βγεις κι απ' το σπίτι σου)...

natasha hassiotis είπε...

apology accepted, χάρηκα για τη γνωριμία και δεν είμαι φοβιτσιάρα. εδώ έχω δει έργα του ισίδωρου σιδέρη και του πέτρου γάλλια σ' έναν stalker θα κολλήσω;