Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

η μοναξιά της...ομαδικότητας


όχι άλλοι ημιμαθείς
όχι άλλοι εγωιστές
όχι άλλοι ευαίσθητοι
όχι άλλοι ειδικοί τεχνοκράτες της ματαιοδοξίας
όχι άλλοι πεινασμένοι για άμεση αναγνώριση και χρήμα
όχι άλλα ταλέντα της ημέρας
όχι άλλα ψώνια με την εμφάνισή τους
όχι άλλα βατράχια απο φωτολυμένους σεκιουριτάδες της ηθικής
όχι άλλες 4οάρες χωρισμένες 
όχι άλλο κάρβουνο


πως έγινε και πήξαμε στα λαμόγια
γέμισανε τα γραφεία πριμαντόνες
γιατί δεν πάνε σε μουσικές σκηνές να κάνουνε καριέρα
τι φταίω να υπομένω τα βεντετιλίκια του καθένα
αρχίζω να πιστεύω ότι η κρίση είναι μέσα μας
και μετά στην οικονομία
λοιπόν
σε ποιό παραθαλάσιο εκλογικό τμήμα να ψηφίσω?


(επίσης μπορεί να γίνει ενα αεροδρόμιο χωρίς ταξιτζήδες παρακαλω?)
τέλος 
σκέφτηκε κανείς πόσους γάμους σε νησια του Αιγαίου μπορει να αντέξει κι ο πιο καλόβολος φίλος σε 3 μήνες 
όταν διακοπές κανονίζεις και το σκέφτεσαι το ρημάδι το τριτοκοσμικό ταξίδι
παρ όλα αυτά να ζήσουν τα παιδιά ετυχισμένα
και παρακαλώ
μη ξανακούσω λέξη για ομαδικότητα
στο έθνος των παραφουσκωμένων εγω

9 σχόλια:

One of the people είπε...

Εξαιρετικη αποψη... Καμια φορα λες τα πραγματα οπως τα σκεφτομαι. Πως το καταφερνεις;

karkinos7 είπε...

Θα έλεγα καλύτερα η μοναξιά της ψυχής μας.........

roadartist είπε...

para poly swsta ola osa les

Panw apo ola krisi axiwn exoume!!!

natasha hassiotis είπε...

σε μένα τα λες αγάπη μου; που είδα Καστελούτσι η γυναίκα, Κόλαση όνομα και πράμα, μιάμισυ ώρα το κερατιασμένο;;;! (εναλλακτικοί τίτλοι για το Ινφέρνο του ιταλού: "τα όμορφα πιάνα όμορφα καίγονται", "το ένα τ' άλογο να είναι άσπρο", "είμαστε δυό, είμαστε τρεις.." και πάει λέγοντας.)

BOSKO είπε...

φαντάζομαι τα ψώνια που θα πέρασαν απ' το γραφείο σου για να γράψεις τέτοιο κείμενο...
ν' αλλάξεις δουλειά, φίλτατε, δεν τη σηκώνει αυτή το στομάχι σου.

tovenito είπε...

η μοναξιά του φαίνεσθαι θα έλεγα εγώ.
να ξεπεράσει ο ένας το εγώ του άλλου.
όσο πιο υπερφίαλα γίνεται

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

@One of the people
απο πηγαία κι ανόθευτη αγανάκτηση μπροστά στην ανίκητη βλακεία ίσως?
(Είμαστε περικυκλωμένοι)
-))

@gaykarkinos7
Είπες πολύ σπουδαία κουβέντα.
Είναι μια μορφή αναπηρίας αυτό, μόνο που δεν φαίνεται πάντα δια γυμνού οφθαλμού γι αυτό και πολυ περισσότερο ανθυγιεινή.

@highvoltagepress
τα θες και τα παθαίνεις. λες και δεν ξέρεις απο τα πριν. αλλα να. το κανεις για να εχεις να λες μετα. φτύστους αγάπη μου. ειναι απλό. (ακόμη κι αν σου στέλνουν προσκλήσεις) εγώ γι αυτό επιμένω να πληρώνω.

@ BOSKO
Μα τι να γίνω τώρα στα γεράματα? Βοσκός? Αν και μεταξύ μας θάθελα να είμαι ταβερνιάρης σε παραθαλασσιο σπιτάκι με 4 room to let , στο ΠΛατύ Γιαλό Καλύμνου. Να βάζω τη μουσική μου στη διαπασων, να γεμίζει η παραλία βιολιά κι ακορντεόν. Τώρα που το λες...

@tovene592
Συμφωνώ . Δεν παύει όμως κάποια στιγμή να σε φτάνει στα όρια σου. Μα τι είναι η Ελλάδα. η Αθήνα. Ενα χωριό που όλοι λίγο πολύ γνωρίζονται. Προς τι τόση πόζα λοιπόν. Ποτέ μου δεν κατάλαβα. Το αστείο είναι οτι οι περισσότεροι απο αυτούς στο εξωτερικό είναι απίστευτα ανύπαρκτοι.

celsius33 είπε...

αντιλαλούνε τα βουνά :)

kioy είπε...

Πολύ ωραία τα λες!

Αλλά ξέρεις τι με προβληματίζει;
Πως αυτή η γαμημ**η κοινωνία είναι ο δικός μας καθρέφτης. όχι της ομαδικής υπόστασης που καταλαμβάνουμε, υποκύπτοντας σε πάσης φύσης αναμνήσεις. Αλλά τα εξατομικευμένα είδωλα μας. Τα οποία είναι αλλοιωμένα στον ορυμαγδό της μαζοποίησης!