Νοέμβριος (Θέατρο Εμπορικόν)

Νοέμβριος του Ντέιβιντ Μάμετ

( μετάφραση :Θοδωρής Πετρόπουλος)
Σε σκηνοθεσία τουΧρήστου Χατζηπαναγιώτη

με σκηνικό του Ντίνου Πετράτου

και σε μουσική επιμέλεια του Γιάννη Νένε

Παίζουν:

Βίκυ Σταυροπούλου

Χρήστος Χατζηπαναγιώτης

Ιωσήφ Μαρινάκης

Χρήστος Βασιλόπουλος

Μάνος Πίντζης

Ακόμη δεν άρχισαν καλά καλά οι παραστάσεις και το θέατρο Εμπορικόν ήταν γεμάτο από θεατές την περασμένη Κυριακή. Καθώς περίμενα το τρίτο κουδούνι για να αρχίσει η παράσταση, παρατηρούσα τα πρόσωπα των θεατών, πολύ διαφορετικά από τα πρόσωπα που συνήθως συναντώ στα άλλα θέατρα της περιοχής. Βλέμματα συνωμοτικά σαν παιδιών που μας πιάσανε στην πρώτη αταξία . Υποδόρια χαμόγελα και όλα αυτά κάτω από μια αυλαία που δείχνει τον πολύχρωμο παγκόσμιο χάρτη. Όταν τα φώτα χαμήλωσαν κατάλαβα ότι κανείς τους δεν είχε έρθει ως εδώ τυχαία. Μια μικρή επανάσταση ξεκίνησε στο θεατράκι αυτό, από ανθρώπους που αγνοούν την τηλεοπτική τους αναγνωρισιμότητα και δουλεύουν σκληρά για το όνειρό τους , για την διεύρυνση των εκφραστικών τους μέσων και για την ουσιαστική τους σωτηρία μέσα απο τους δρόμους της θεατρικής Τέχνης.

Ξέρω πως όλα αυτά ακούγονται βαρύγδουπα και υπερβολικά, όμως δεν είναι. Το έργο είναι μιά κωμωδία , καιρός λοιπόν να δούμε την κωμωδία με την σοβαρότητα που της αναλογεί. Κι έτσι το είδε κι ο συγγραφέας, κι ο μεταφραστής κι ο σκηνοθέτης. Κωμωδία μεν , εξαιρετικό πολιτικό θέατρο δε. Και μόνο πολύ καλά καταρτισμένοι και ταλαντούχοι ηθοποιοί μπορούν να καταπιαστούν με τόση σοβαρότητα προκειμένου να το κάνουν να ανθίσει με γάργαρα γέλια στην πλατεία, αβίαστα χαχανητά και ποταμούς ξεκαρδισμών στα πιό αιχμηρά σημεία.

Η κα Βίκυ Σταυροπούλου σε έναν απόλυτα κόντρα ρόλο για το ταπεραμέντο της, καταθέτει μια κυριολεκτικά συναρπαστική ερμηνεία, μια συναχωμένη, ερωτευμένη, τσαούσα λεσβία ακτιβίστρια νεόκοπη μητέρα εξ υιοθεσίας κι έτοιμη να γράψει τα πιό φρικτά ψέματα στον λόγο που θα εκφωνήσει ο πρόεδρός της ,προκειμένου να συνεχίσει για αλλη μια τετραετία, δημιουργεί τα σωστά αναχώματα για να αφεθεί να ξεσπάσει ορμητικό το -αλήθεια που ήταν τόσο καιρό αχρησιμοποίητο-ταλέντο του κου Χρήστου Χατζηπαναγιώτη , σε έναν ρόλο ζωής ,πραγματικά τόσο λεπτοδουλεμένο, με εξαιρετικά ερμηνευτικά ημιτόνια, εναν άθλο ερμηνευτικό που σε πείθει, σε παρασύρει και σε οδηγεί σε μια επικίνδυνη ταύτιση σου, με αυτον τον μπαγάσα πρόεδρο, τον μικρόψυχο, τον αμόρφωτο, τον άξεστο, τον φιλοχρήματο και τελικά απόλυτα αληθινό και προβάσιμο, από σένα τον θεατή των ειδήσεων των 8 που είπες να πας θέατρο για να ξεσκάσεις. Ταύτιση κι αποστροφή ταυτόχρονη.

Θα ξεσκάσεις, θα διασκεδάσεις, θα γελάσεις αφου πρώτα σκάσεις και παραδεχτείς οτι όλα αυτα τα φληναφλήματα που μας κυβερνουν, περνούν από την δική σου ψήφο και υπάρχουν χάρη στη δική σου αφασία.

Σκληρό αληθινό-σε κάποια σημεία τόσο επίκαιρο σχεδόν φωτογραφικό- αυτός ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του Ιωσήφ Μαρινάκη με το συγκεκριμένο σκελετο γυαλιών ,αναπόφευκτα θα σας θυμίσει κάποιον πολύ δικό μας.

Οι νέοτεροι Χρήστος Βασιλόπουλος και Μάνος Πίντζης νομίζω πως τα καταφέρνουν μιά χαρά αν και πολλές κυρίες απο την πλατεία θα προτιμούσαν να τους δουν ημίγυμνους σε κάποια σκηνη υποθέτω.

Αυτό όμως που σου μένει στο τέλος φεύγοντας και το συζητούσαν οι παρέες από το φουαγιέ, μέχρι τη στάση του Μετρο, ήταν το απόλυτο ρεσιτάλ του Χατζηπαναγιώτη. Ερμηνευτικά θυμίζει αχνά Λογοθετίδη αλλά με προσθήκες απο Ντάστυ Χόφμαν στα βλέμματα και τις παύσεις και κίνηση δουλεμένη σαν τους πιό τολμηρούς Γερμανους της Σαουμπίνε. Το τελικό αποτέλεσμα είναι κάτι το εντελώς προσωπικό, νέο και απολαυστικό. Για δύο ώρες είναι κανονικά σε transfer πάνω στον ρόλο του ,πράγμα τόσο σπάνιο πιά, ακόμη και σε έργα ρεπερτορίου.

Πολλές φορές απο μια κωμωδία, του εμπορικού θεατρου ξεπηδούν οι πιό σοβαρές θεατρικές προτάσεις, αρκεί να έχεις καθαρό μυαλό και μάτια ανοιχτά ,η εστω συνωμωτικά ,όπως οι θεατές την περασμένη Κυριακή ,στην οδό Σαρρη .

Ενα έργο που αξίζει να ξαναδούμε και μετά τη 4η Νοεμβρίου...

(Η Laurie Metcalf και ο Nathan Lane υπογράφουν αυτόγραφα σε θαυμαστές τους μετά την παράσταση του ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ στο Broadway., στο πρώτο ανέβασμα της παράστασης. )