Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης (Θέατρο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ)

Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης
Του
ΑΚΗ ΔΗΜΟΥ


Η σκηνοθεσία είναι του Σταμάτη Φασουλή,
τα σκηνικά της Μαργαρίτας Χατζηιωάννου,
τα κοστούμια της Ντέννης Βαχλιώτη,
οι φωτισμοί της Μελίνας Μάσχα.
Παίζουν :
Σοφία Φιλιππίδου
Πυγμαλίων Δαδακαρίδης
Παύλος Ορκόπουλος
Νάντια Κοντογεώργη
Αλέξανδρος Καλπακίδης
Μάνος Καρατζογιάννης

και η Γιουλίκα Σκαφιδά
Ο Άκης Δήμου χτυπά φλέβα με το νέο του θεατρικό, κάτι που έγινε γνωστό πρώτα με το πολύ πετυχημένο ανέβασμα του έργου από πέρυσι στην Θεσσαλονίκη. Στην φετινή αθηναϊκή του παρουσίαση όμως, το έργο πραγματικά απογειώνεται.
Η ιστορία της Ιοκάστης Παπακώστα είναι η ιστορία μιάς Ελλάδας που παραπαίει ανάμεσα στο πραγματικό και στο κατασκευασμένο. Μια χώρα -πραγματική κυρία του πέμπτου ορόφου αστικής γειτονιάς- που το επουσιώδες καταλαμβάνει το περισσότερο χώρο στη μνήμη της γιατί το άλλο σαν στρουθοκάμηλος αρνείται να το συζητήσει. Μια μοιχαλίδα, μια κουτσομπόλα, μια κακή μάνα, μια schon schon περσόνα. Με ταραγμένα οιστρογόνα και διαβαλκανικά μπλεξίματα. Είναι Ευρωπαία, βαλκάνια η μήπως ευσταθουν οι θεωρίες ότι μπορεί να συνορεύει με την Αφρική;

Είναι γυναίκα, είναι θεσμός η μήπως –κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο- είμαστε εμείς;
Χειρουργικά ο Άκης Δήμου, βγάζει τη νεοπλασία του σύγχρονου Έλληνα και την πετά βορά στα αδηφάγα μάτια του κοινού με σουρεαλιστικές πινελιές χιούμορ, τέτοιες που ενώ σε ξεκαρδίζουν, φτανοντάς σε, σε σημείο ενός ανεξέλεγκτου γέλιου, αρκεί να ακούσεις την κωδική ατάκα :

“ Θα πιστεύατε έναν ξένο;”

Για να προσγειωθείς σε δευτερόλεπτα στον ουσιαστικό λόγο ύπαρξης αυτού του θαυμάσιου έργου στην θεατρική πιάτσα αυτόν το χειμώνα.
Κι αυτό είναι που κάνει ετούτη την pop κωμωδία , παράσταση της χρονιάς. Φυσικά δεν αρκεί ένα κείμενο –πραγματικά λεπτοδουλεμένο σαν χειροποίητη δαντέλα – αν κι οι ηθοποιοί δεν ενστερνίζονται με την σωστή βιτριολική διάθεση τους να το αποδώσουν. Κι εδώ ερχόμαστε μπροστά στο θεατρικό μέγεθος μιας star όπως είναι η κα Σοφία Φιλιππίδου.
Η Σοφία Φιλιππίδου με τους κωδικές της σε απόλυτη αρμονία με το έργο, μορφή από την comedia de l’ arte, original και καταιγιστική. Ένας σίφουνας συναισθημάτων μια μάγισσα της υποκριτικής ,με ένα timing που θυμίζει τις καλύτερες ερμηνείες του Μπρόντγουεη, με σκηνική παρουσία που ακόμη και στις σκοτεινές εναλλαγές των πράξεων,
κανιβαλίζει τα δρώμενα τα απογειώνει και σε κατακτά .
Μαζί της ο νεότερος αλλά με θέρμη ανταποκρινόμενος στα υψηλά στάνταρτς της παράστασης Πυγμαλίων Δαδακαρίδης λύνει δένει τα ξέρει όλα τα έχει δει όλα από το βενζινάδικο μέχρι το De Facto. Απολαυστικός, πρωτότυπος με ξεχωριστή προσωπική μανιέρα και έξοχος στα δευτερόλεπτα που λέει την κωδική ατάκα :

“ Θα πιστεύατε έναν ξένο;”
Μια παράσταση συνόλου, μια κωμωδία που εμπεριέχει πολλή πολιτική τραγωδία, για όσους από μας χρειάζεται να αναστήσουμε τα φαντάσματά μας για να επιστρέψουμε στην ουσία της ζωής μας, για να αντιληφθούμε την πραγματικότητα με τις νέες ανάγκες της, για να πάψουμε να ζούμε στους μικρόκοσμους των 5ων ορόφων μας και να προσγειωθούμε στη γη.
Παρεπιπτόντως,
« ο Νερατζάκης τον παίρνει. Αποδεδειγμένα!!!»


(στα συν το κείμενο στο πρόγραμμα της παράστασης και η εξαιρετική ευγένεια του νεαρού Μάρκου στην ταξιθεσία)


3 σχόλια:

tovenito είπε...

ποιος είναι ο νεραντζάκης;; χαχα!

λόγω απόστασης δεν μπορώ να δω το έργο. είχα δει στις ειδήσεις απόσπαματα και η σοφία φιλιππίδου ήταν πραγματικά ξεκαρδιστική!

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

@tovene592
Αν σου πω, θα προδώσω σημαντικό μέρος της πλοκής.
Χα χα!

Rena Fan είπε...

Νομίζω ότι η παράσταση της "Πειραματικής Σκηνής" στη Θεσσαλονίκη είναι καλύτερα στημένη (και το λέω εγώ που εκτιμώ απεριόριστα τον Σταμάτη Φασουλή). Ωστόσο η Σοφία Φιλιππίδου... άπαιχτη!