
μαλακό
σχεδόν αόρατο
ανάμεσα στα σώματά μας
τραβά την υγρασία μας
ενσωματώνεται
μας διαπερνά
το κατακτούμε
το κάνουμε δικό μας
είναι η δύναμη της επιθυμίας μας
που στερεοποιεί τα πάντα ανάμεσά μας
είναι η λαίλαπα της αγάπης μας
που δίνει υπόσταση στα χνούδια
τα υποτάσσει
τα σχηματίζει
έτσι
σα τύψεις
των ευτυχισμένων
προς τους
μοναχούς του κόσμου
και τα τινάζει μετά
απο το μπαλκόνι της ικανοποίησης
να μοιραστουν στον κόσμο
2 σχόλια:
Οσα φερνει ο ανεμος...Και οσα νιωσει η καρδια...!
Πόσες φορές εχουμε βρεθεί σ αυτό το αυτάρεσκο μπαλκόνι της ικανοποίησης..Αρκετές..Ευτυχώς οχι μόνο για το αυτονόητο ! η ικανοπποίηση αν δεν έχει ταπεινότητα περνάει πολύ δύσκολα όταν βρίσκεται κάτω απο το μπαλκόνι..
Υπέροχο κείμενο!
Δημοσίευση σχολίου