ηρεμία

...δεν υπήρξα ήρεμη θάλασσα ποτέ

μέσα σε φουρτούνες μεγάλωσα

κι ανατροπές

τώρα ετούτη η ,μέσα μου γαλήνη

με τρομάζει

μοιάζει με αποδοχή ενός ρεαλισμού

που δεν αναζήτησα

διαβάζω τις πτωχεύσεις των φίλων στα ιστολόγια

σιωπηλά

σα να ξέρω

από καιρό

ότι ποτέ καμιά δύναμη δε ξεκίνησε από τα χρήματα

κι από τους ασφαλείς νεοαστούς

οι αιώνες με οδηγούν

ενάντια στην πρόσκαιρη τεχνολογία

στην ουσία που είναι η τέχνη του να μοιράζεσαι

δεν μας την έμαθαν στα σχολεία

και μας την κρύβουν

με σαχλούς φόβους στη ζωή

αλλά

είναι πιο δυνατή από όλα

τι νόημα έχει μια επιτυχία στα μάτια των άλλων

αν τα μάτια σου έχουν πνιγεί

σε τρικυμίες προσπάθειας

να καταξιωθείς σε οποιονδήποτε

εκτός από τον εαυτό σου

αυτός είναι ο πιο σκληρός κριτής

αυτός είναι ο μόνος

που κάποια δύσκολη στιγμή για όλους

θα σου δώσει

από το υστέρημα του

το εναρκτήριο λάκτισμα

για μια ζωή

νέων δεδομένων

στα όνειρα τα δικά σου

πρέπει να επικεντρωθείς

κι όχι με τα κριτήρια των ξένων να βαδίζεις

για να βρείς την ηρεμία

κι ίσως για δευτερόπλεπτα

μιά απρόσμενη ευτυχία...