Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

αναλαμπή


ένα αναπάντητο βλέμμα είναι αρκετό
το πλησίασμα να γίνει φυγή
έξω από σένα
ο κόσμος
και μέσα η έρημος
μιας αλήθειας που εθελοτυφλεί
σε σταθμούς ενόρασης
και στάσεις αναμνήσεων

σε μια παρενδυτική κοινωνία
η μόνη απάντηση
είναι
η γύμνια
λουσμένη στο χώμα
και οι τίτλοι
του τέλους
που πέφτουν βιαστικά

2 σχόλια:

Anael είπε...

υπέροχα λόγια..καλό βράδυ!

Aντώνης είπε...

τόσο εκτός θα ζούμε πάντα με την γυμνή επίγνωση της έκπτωσης από κάτι σαν, από κάτι που θα μπορούσε να είναι παράδεισος