Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

στη μέση


ο χρόνος είναι μια επαυξημένη πραγματικότητα
μου ψιθύριζες
είναι αργά τη νύχτα με πετυχαίνεις ευάλωτο
και πυροβολείς την αισιοδοξία σου στο ψαχνό


σε κοιτώ κατάματα κι αναζητώ τις λέξεις

μα με έχουν εγκαταλείψει στη μέση μιας ζωής
που προσπαθεί να κάνει ταμείο
εν μέσω οικονομικής κρίσης
νύχτα με μουσική και κρασί κι άλλο αλκοόλ
κι άλλη σιωπή κι άλλη αμέτρητη ζωή
να περιμένει


είμαι κουρασμένος

στη μέση ακριβώς μιας κούρασης
χωρίς μάτια και λέξεις
κουρασμένος
κι απ' έξω ακούω τις φωνές
αδίστακτα να με παρακινούν:
-γιόρτασε
-γιόρτασε
-γιόρτασε


κλείνω τις συσκευές
και στέλνω ένα γραμμα στην Ιζαμπέλ που ξέρει το μυστικό
της συνέχειας
μετά τη μέση...


3 σχόλια:

candyblue είπε...

Επειδή είσαι ακόμα στη μέση και προλαβαίνεις τόσα, κι άλλα τόσα, κι επειδή είσαι κουρασμένος, εγώ σου ξαναλέω κάτι που διαβάζω και μου αρέσει γιατί νομίζω οτι ταιριάζει πολύ!
"Να φεύγουν τα περιττά λέω-Να μπω στον ουρανό του τίποτα, με ελάχιστα"!

Αφαίρεση αγαπητέ.Αφαίρεση.Μαγική πράξη.

ασωτος γιος είπε...

εγω γιατι παντα πιστευα οτι εισαι παντα στην αρχη?
xm!με ξεγελασες ,,,

katiana είπε...

Ειναι φυσιολογικη η κουραση στη "μεση" και επιθυμητη! Σημαινει οτι ηδη εχεις κανει πολλα! Και επονται κι αλλα. πολλα και δυνατα.