κρατώ το χέρι σου σφιχτά
στο κρύο
χωρίς να ζεσταίνομαι
επίφαση διασκέδασης του εφήμερου
σε ξένες πόλεις
με ξένες γλώσσες
μάτια που εξερευνούν τα άλλα μάτια
σώματα που επιθυμούν
ποτά που δεν επιθυμούν
μα ταξιδεύουν
ετσι αλληγορικά
για λίγες ώρες
πολύτιμη συνάντηση
ανεκμετάλλευτη…
σε τραβώ έξω στο χιόνι
θέλω να σου δείξω πως απογειώνεται
το παγωμένο αίσθημα
θέλω να σου δείξω τον τρόπο
της αγάπης μου
πέρα από οποιαδήποτε σύμβαση
κι ας καταλάβεις το αντίθετο
θέλω να μοιραστώ τούτη τη πολύτιμη νύχτα
με σένα μόνο
τα πιο ακριβά μου λόγια
κι ας έχουν το χρώμα του πρόστυχου
επίφαση είναι όλα…
κλεισμένοι σε ένα ταξίδι
ξεφεύγουμε
να αφεθούμε στους δρόμους
να λιώσουμε τα κρύα όλου του κόσμου
μαζί
ενάντια στη φύση
μαζί
απέναντι σε όλους
για τόσο… για όσο …
μάθαινε από μένα
άφησε με να μάθω από σένα
τον τρόπο της αγάπης
σα να’ναι ένα προνόμιο
των μοναδικών
κι εκλεκτών
των λίγων
κάτι ανομολόγητο αλλά φτιαγμένο από μας για μας
μονάχα.

1 σχόλιο:
σιγά μοι στόμα
Δημοσίευση σχολίου