Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

στη σκια


...σε μια κρυμμένη πατρίδα
παραμένω στη σκιά
αναμένοντας
το πρώτο σήμα της δεκαετίας
για να ενεργοποιηθώ
παιδί indigo
εξωγήινος σε λήθαργο
συναισθηματικά διαταραγμένος
ανάμεσα σε φίλους που ανάβουν κεριά
σε υπόγειες εκκλησίες ελπίδας
και σκληρότητας
Κρυμμένος σε αναμονή
περιμένω το καινούργιο
να με επιλέξει
χωρίς λόγια, χωρίς εξηγήσεις
χωρίς αναλύσεις και επιχειρήματα
Το ανεξέλεγκτο να αφομοιώσω
γυρίζοντας σα σκιά στις πόλεις του κόσμου
αποφεύγοντας να αφήσω επισκεπτήριο
παρακολουθώ πόσο απρόσμενα
γινόμαστε πολλοί οι σιωπηλοί
κρυβόμαστε από τη πολλή ελευθερία
μήπως σωθούμε
ζητώντας έλεος
για όσους έφυγαν
κι αυτούς που φεύγουν
δεόμεθα με τα κεριά στα χέρια
να μη μας φύγουν άλλοι
γιατί
πόση ενέργεια ακόμη μας απομένει
να τους κρατήσουμε
χωρίς τεχνάσματα και υποσχέσεις...
Το άλλο μισό μας
μην αποκοπεί
ποιος μισός μπορεί να επιβιώσει
μόνο με συναισθηματικές ασφάλειες
δίχως να βραχυκυκλώσει
στα χρόνια της ασυνήθιστης αγάπης...


5 σχόλια:

Ο ψεύτικος Πέτρος είπε...

"Κάποιος περνάει, άλλος μένει, κάποιος φεύγει
Δρομολόγια προς κάθε κατεύθυνση
Κι ένας ακόμη, φάντασμα μιας σκοτεινής κοινωνίας
Χάνεται στους σκελετούς των νέων οικοδομών
Τώρα το ξέρω πιο καλά πως δεν ήταν εύκολο
Μέσα σ' εκείνο το πλάτος που αγκαλιάζει τις ακρότητες να επιβιώσεις"
ας μην φυγουν αλλοι ναι

Ανώνυμος είπε...

Τον Α.Τ. είδες πάλι; Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η σκουλήκα!

BOSKO είπε...

Μη- μη μου το πεις- οι παλιοί μας φίλοι- μην το πεις- για πάντα φύγαν...

Ανώνυμος είπε...

3 poulakia kathontan
eisai alloy nta allou
se lypamai
eisai arrostos

ασωτος γιος είπε...

πως περνουν οι ανθρωποι μ ενα αχ οι ανθρωποι!