Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

...αναχωρήσεις συναισθημάτων 2


σε απόσταση αναπνοής
κάθε γέλιο κι εβίβα
μια σκάλα πιο κάτω στη διάθεση μου
βγήκα να τηλεφωνήσω
σιωπή
κι όμως τόσο κοντά τόσο μακριά
για μια στιγμή σκέφτηκα να σε ψάξω στο κοινό
όχι
που τέτοια τύχη
φύγαμε πιο μεθυσμένοι
εγώ λίγο πιο άδειος από πριν
ούτε ως το σπίτι τόλμησα
εκεί όλα είναι προδιαγεγραμμένα
μόνο πρόβλημα θα δημιουργούσα
την άλλη μέρα
τόσο αργά
τα ξημερώματα
σε λάθος timing
κι όμως όλο αυτό με βοηθά να συνέρχομαι
σα να ξυπνώ από ένα όνειρό
στην επιστροφή
η πραγματικότητα
με συνέφερε
όπως μου άξιζε
με τις ...απώλειες της
έτσι έτσι
να μάθω άλλη φορά να μη παρασύρομαι
να μαθω
ότι ο χρόνος μου
τελείωσε
τώρα
απλά λίγα καλώδια ακόμη
κι η αποσύνδεση θα έρθει
μαζί με τις μη απαντήσεις σου
σαν αυτονόητη
συνέπεια
έτσι
έτσι
να μη ξαναφεθω
να μη ξαναπαρασυρθω
να περιμένω
μόνο
την θριαμβευτική έξοδο
των τίτλων του τέλους
ετοιμάζομαι για την υπόκλιση
κι ούτε ενα δάκρυ δε κυλά
ωραία τα κατάφερα
εύγε
(photo: ZOOM 2010 Λινα etc)

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ase mas re file me thn klaψa sou.Pare thn zoη sta xeria sou ligaki.


Kane auto poy einai na kaneis kai θa nioseis kalutera.Kai sy kai meis poy se diabazoume kati mhnes tora.

Ainde

Ανώνυμος είπε...

Ως φαίνεται, ο άνωθεν Ανωνυμίδης νομίζει ότι ομιλεί σε κανέναν έφηβο που δεν έχει ιδέα τι θα πει ζωή. Κούνια που τονε κούναγε...
Επίσης, αν δεν του αρέσει η "κλάψα", υπάρχουν κι άλλες ασχολίες πέραν των αναγνώσεων ιστοσελίδων και ιστολογίων...
Δεν μας χέζεις, ρε Νταλάρα, πες του καλύτερα...

Dust in the wind (Σκόνη στον άνεμο) είπε...

πολυ ευκολα κρινουμε τους αλλους....παντα ερχεται ομως η ωρα που ολοι παιρνουμε το μαθημα μας...οταν πονεσεις και συ ανωνυμε τοτε θα καταλαβεις...