Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009

r.i.p. Alda Merini (1931-2009)


l'ultima grande voce della Poesia italiana

Σε περιμένω κάθε μέρα

Σβήνω κάθε φορά και λίγο λίγο

Κι έχω το πρόσωπό σου ξεχάσει

.

Με ρωτούν αν η δική μου απελπισία

Ισούται με την δική σου απουσία

Κι όμως, είναι κάτι τι περισσότερο:

Είναι μια χειρονομία θανάτου ασάλευτου

Που δεν ξέρω να σου προσφέρω.

(Ντάμα Μπαστούνι – Αλντα Μερίνι)

2 σχόλια:

ολα θα πανε καλα... είπε...

Και "οι πιτσιρίκες από το Μιλάνο",κάποτε μεγαλώνουν και φεύγουν...Καλό της ταξίδι και την ευχαριστούμε για την παρουσία της σε αυτόν τον κόσμο.
Καλή σου μέρα,αισθηματική ηλικία.

Λi είπε...

Το παραπάνω βίντεο.. με άφησε σύξυλη…

Γοητευμένα τιγροφιλιά…