«Πάχνη» των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη στο Θέατρο ΠΟΡΕΙΑ

«Πάχνη» των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη

Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς
Σκηνικά: Γιάννης Θεοδωράκης
Κίνηση-Χορογραφία: Ζωή Χατζηαντωνίου
Μουσική: Δημήτρης Ζαβρός
Σχεδιασμός Φωτισμού: Άννα Μπόη
Live Video: Σοφία Παπαδοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σμαρώ Κώτσια
Παίζουν:
Στέφανος: Μάνος Καρατζογιάννης
Δούκας: Γιώργος Ντούσης

Σε ένα δρόμο μια μηχανή,

σε ένα δρόμο μιας πόλης,

μιας πόλης βρώμικης και σκοτεινής ,

δυό νέοι,

φίλοι από καιρό,

μιλούν.

Ο χρόνος υποκειμενικός και οι κυκλοθυμικές τους συμπεριφορές επηρεάζονται από φλασάκια μνήμης που άλλοτε τους ενθουσιάζουν μα συχνότερα τους εξοργίζουν.

Αλλά εξακολουθούν να συνομιλούν.

Όπως έχουν μάθει να μιλάνε τα παιδιά στα χρόνια του ιντερνέτ. Αποσπασματικά.

Με πολλά αποσιωπητικά και ανάσες βαθιές, φλύαρες και τρομακτικές.

Είναι στα όρια της ενηλικίωσης, παιδιά με σώματα αντρών.

Παιδιά που σταμάτησαν να μεγαλώνουν στα τρυφερά 11, όταν οι άλλοι αποφάσισαν να τους καθορίσουν ρόλους για τη δική τους ενήλικη ικανοποίηση , για τη δική τους ανήθικη επιλογή ζωής.

Μυαλά σταματημένα στο πρώτο σοκ, στα βιντακια του xtube, στα μαγαζιά της αγοράς, στα πληρωμένα ραντεβού. Παιδιά που αγνοούν τον όρο οικογένεια σε συνθήκες κυριακάτικου τραπεζιού. Παιδιά πιο γερασμένα κι από βαρβάτα άλογα αναπαραγωγής πριν τα σκοτώσουν από γηρατειά.

Πίσω στο δρόμο ζωντανεύουν σα σιωπηλό σχόλιο τα 400 χτυπήματα του Φρανσουά Τρυφώ, Μια ασπρόμαυρη εκδοχή φυγής, μιας φυγής που μπροστά μας συντελείται, στα σκοτεινά καθίσματα ενός πορνοσινεμά. Κι οι θεατές της παράστασης, σιωπηλοί, κοινωνικοί κριτές, η αποδέκτες μιας βίας που ξεδιπλώνεται. Μιας βίας που σοκάρει, όχι από ηθικά στεγανά, αλλά από την πίεση της οργής όταν ενηλικιώνεται.

Το έργο των αδελφών Κούφαλη από την Καβάλα είναι ότι πιο δυνατό έχω παρακολουθήσει τελευταία, η απόσταση αναπνοής από τα δρώμενα με μετέβαλε σε συνεργό όλων αυτών που διαδραματίζονταν δίπλα μου, μπροστά μου. Αδύνατον να κλείσω τα μάτια. Γεμάτος ντροπή για την σιωπή μου συμμετείχα, όπως όλοι σε αυτό που η αγαθή κοινωνία μας, γνωρίζει αλλά τοχει ταμπού να το συζητά.
Μεγάλη βοήθεια η διαδραστικότητα της κάμερας και των φωτισμών, και η πραγματικά εξαιρετικές εσωτερικές και γεμάτες πάθος ερμηνείες των δυο νέων ηθοποιών.

+ Η διαμόρφωση του πάνω χώρου του θεάτρου Πορεία
+ Η σταθερά εξαιρετικά ευγενική συμπεριφορά των ανθρώπων του θεάτρου

-Ο κλιματισμός ελπίζω να διορθωθεί

Μόνο 3 παραστάσεις την εβδομάδα
κάθε Κυριακή και Δευτέρα στις 22:00 και Παρασκευή 00:00 (μεταμεσονύκτια)

photos by Antonis Koufalis