σήμερα

...τυχαία στον πεζόδρομο

κοίταξα

που με κοίταζες

και αμέσως μετά

για ένα νυκτερινό ποτό

στην αστική χαβούζα

δίπλα

με περιέργεια

και μια άλλη ενέργεια

παρασύρομαι

να σε ακούω να μου μιλάς

μετά

μονοσήμαντες επικοινωνίες

πάνω στο πλοίο

κοιμάσαι στον ώμο μου

από το αλκοόλ

κι εγώ στέλνω e-mail

σα να θέλω να απαλλαγώ

από προγραμματισμένα συναισθήματα

βρέχει στη θάλασσα

και τα φώτα έχουν ένα χλωμό κίτρινο

και γω μια περιέργεια για σένα

φτάνουμε αξημέρωτα

οι δρόμοι άδειοι

εσύ κι εγώ χωρίς αποσκευές

με τα χαρτιά στο χέρι ακόμη εγώ φύλλο και φτερό

μου πιάνεις το χέρι

και με οδηγείς

πετάμε στο καλοκαίρι

που δεν σε ήξερα

κι ας βρέχει

τώρα

στο δωμάτιο

κοιμάμαι πάνω σου

με κοιτάς στα μάτια

και κλαις

κλαις

χωρίς ήχο

κλαις χωρις να μου λες γιατί

κι εγω δε σε ρωτώ

μόνο χαίρομαι που μπορω να κοιμηθώ

χωρίς σκέψεις

μετά απο καιρό

κι εσυ να κλάψεις

σιωπηλά

για κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω

κι ούτε θέλω τώρα

μα τότε ακριβώς

εγώ ξυπνώ

και ξέρω πως αυτό ζητούσα

και μόνος κατασκεύαζα

αυτό

βρέχει ακόμη

κάνουμε βόλτα πέρα από το λιμάνι

στην ακρογιαλιά που αμυδρά θυμάμαι

και μένουμε στην υγρασία

κάτω από ένα τενεκεδένιο χώρισμα

δεν πονάω κι έχω ξεχάσει να είμαι περίεργος

με σένα

είμαι απλά εγώ

που σε αγκαλιάζω στην βροχή

βλέπουμε τα κύματα

κι ακούμε το τενεκεδένιο

χώρισμα να ηχεί σε κάθε σταγόνα

σα λύτρωση

από κάτι που ακόμη δε έχουμε ομολογήσει

τώρα στο λιμάνι περιμένω

για την επιστροφή

έχεις πάει να φέρεις κουλούρια

και καφέ

και γω

γράφω εδώ

για αυτό το απρόβλεπτο

βλέμμα σου

που έγινε μικρή νυκτερινή εκδρομή

στο πιο προβλέψιμο νησί

αδύναμος

να κατασκευάσω οποιαδήποτε

σενάριο

απλά παραδομένος

στη φυγόκεντρή σου

διάθεση

για περιπέτεια

αυριο θα είναι ακόμη Κυριακή...

(οι φωτο απο αλλο δωματιο,

αλλο νησί,

αλλη εποχή

που ξαφνικά θυμήθηκα

κι ενιωσα τύψεις που δεν κατάφερα

εξαιτίας μιας πρόσφατης "κατασκευής" να πάω)