...για τις δύσκολες μέρες
πάντα υπάρχουν εύκολες δικαιολογίες
αρκεί από τα πριν
να έχεις φροντίσει
χώρο να κάνεις
για να βολευτούν
όπως κι όλα τα σχετικά υπόλοιπα
που κατοικούν στον
«αστερισμό του πιγκουίνου»
που σήμερα θα ακουστεί
ζωντανά πρώτη φορά στην Αθήνα
μετά από 28 χρόνια ενηλικίωσης...
4 σχόλια:
τι μου θύμισες τώρα...ένα πολύ ζεστό μαγαζάκι-τσαγερί,σαν από αυτά τα Παρισινά μπιστρό,κάπου στη Σκουφά αν θυμάμαι καλά ήταν και είχα πιεί εκεί σοκολάτες και ζεστό τσάι,είχα ζεσταθεί πολλούς χειμώνες εκεί.Αλλά,τι σου είναι η μνήμη!Δε θυμάμαι αν ήταν ακριβώς στη Σκουφά.Πάντως κατέβαινα από το Γαλλικό Ινστιτούτο(Σίνα)για να πάω εκεί με τους φίλους μου.
Καλό απόγευμα,αισθηματική μου ηλικία!
στον αστερισμό του πιγκουϊνου
πλάι σε μια μικρή μικρή φωτιά
καθόμασαταν με δυο πλεκτα σκουφάκια
και παίζαμε παιγνίδια με παγάκια
των καιρών που ήμασταν παιδιά...
!!!!!!!
ΤΟ!!!!
αριστούργημα!!!!
αν θυμάμαι σωστά τους στίχους
καλημέρα σου
πολύ όμορφο...
και η μουσική σου.
θυμάσαι μήπως πώς λέγονταν τα παιδιά από τη Θεσσαλονίκη που είχαν κάνει μουσική με παιδικά παιχνίδια; Ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων...
προσπαθώ να θυμηθώ, γιατί ενδιαφέρομαι να αγοράσω το δίσκο τους.
Είχες κάνει, νομίζω, και ανάρτηση.
Απίστευτα όμορφη μελαγχολία!
Απίστευτο κομμάτι!
Δημοσίευση σχολίου