Με ότι καλύτερο κατά τη γνώμη μου και την αισθητική μου διαθέτει το θέατρό μας
το ... στούντιο είχε ενδιαφέρον μόνο για θεωρητικούς που θέλησαν να συνδυάσουν διακοπές με σεμινάριο. Μια έξοχη ιδέα για ενα θεατρικό συνέδριο ίσως. Αυτό.
(Ακούγεται η σύνθεση του Δημήτρη Καμαρωτού απο την παράσταση της ομάδας "Διπλους Ερως" : Φάρσα Κάλντεγουεη , στα φωνητικά η Αμαλία Μουτούση. )
photos by : Iakovos Stavridis
3 σχόλια:
Επειδή ως παράσταση (με) ενδιαφέρει πολύ, μπορείς να μας αναλύσεις περί studio?
@Markos
Studio χοντρικά είναι η διαδικασία κατανόησης της σκηνοθετικής γραμμής προσαρμόζοντας το κείμενο στον ηθοποιό με στόχο την εκφραστική του και σωματική του απελευθέρωση. Πολλές θεατρικές ομάδες, αυτά τα εκπαιδευτικά πειράματα, τα προσάρμοσαν τη δεκαετία του 70 σε παραστάσεις για κοινό, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλα είναι προσβάσιμα σε θεατές. Μπορεί η προσέγγιση των Περσων απο τον σκηνοθέτη να εμπεριειχαν τη δομή ενος πολιτικού μανιφέστου, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αφορά ένα κοινό θεάτρου , όσο προχωρημένο κι αν είναι, σαν αυτό του θεάτρου της Επιδαύρου.
Αν ασχολείσαι με το θέατρο, οφείλεις να δεις την παράσταση. Αν απλά θες να δείς για πρώτη φορά την τραγωδία του Αισχύλου, θα σου πρότεινα να περιμένεις.
Σ' ευχαριστώ πολύ για το διαφωτιστική απάντηση.
Διάβασα πολλά και αντικρουόμενα, πράγμα που επιτείνει την περιέργεια.
Και νιώθω ότι οφείλω να δω μια τέτοια παράσταση έστω με την ιδιότητα του θεατή που λατρεύει το θέατρο. Αγνοώ βέβαια σκηνικά τους Πέρσες, μόνη επαφή μου η μετάφραση του Γρυπάρη. Δύσκολη πάντως τραγωδία...
Απ' όλα που διάβασα για την παράσταση -πέρα από τo σεβαστό να διαφωνείς με μια σκηνοθετική άποψη- με ενόχλησε μια τάση πατερναλισμού- καπηλείας θεατών και κριτικών στα αρχαία κείμενα. Το ότι μόνο εμείς μπορούμε γιατί είναι δικά μας.
Περιμένω εναγωνίως την περιοδεία...
Δημοσίευση σχολίου