Io posso scordarti
seguendo la rotta
di un passero muto
Io posso allearmi
a gente diversa
che tu non conosci
Mi posso riempire di amori sfiniti
che non ho voluto
e sola di notte sentirmi morire
e non chiederti aiuto
Io posso scordarti
facendo ogni giorno una torta diversa
Io posso scordarti
passando le ore a contarmi le dita
Mi posso stancare
e arrivare alla notte più morta che viva
e poi nel mio letto confondere i sogni nel rosso del vino
Ce la farò a non soffrire più
a non parlare più da sola
Ce la farò a non pensare a te
a non volerti più
perduto…
Μπορώ να σε ξεχάσω
ακολουθώντας την πορεία
των σιωπηλών σπουργιτιών
μπορώ να συμμαχήσω
με έναν κόσμο διαφορετικό
που εσύ δε γνωρίζεις
Μπορώ να αφεθώ σε προκατασκευασμένες αγάπες
που δε θέλω
να με ακούω να πεθαίνω ολομόναχος τα βράδια
χωρίς να σου ζητήσω καμιά βοήθεια
πια
Εγώ μπορώ να σε ξεχάσω…
Μαγειρεύοντας κάθε μέρα κι άλλο φαγητό
εγώ μπορώ να σε ξεχάσω
να περνάω τις ώρες μου μετρώντας τα δάκτυλα μου
μπορώ να με εξαντλήσω
ώστε όταν έρχεται η νύχτα να μαι πεθαμένος κι όχι ζωντανός
στο κρεβάτι μου να μπερδεύω τα όνειρα με κόκκινο κρασί
Θα τα καταφέρω όμως να μην υποφέρω πια
να πάψω να παραμιλώ
θα τα καταφέρω να μη σε σκέπτομαι
να μη σε θέλω άλλο πια
εξαφανισμένος από την μνήμη μου
να μείνεις…
(ξέρουν οσοι πρέπει , γιατί, για ποιους, και γιατί τώρα ολο αυτη η multi ανάρτηση.
Απαραίτητα πρέπει να ακούγεται το perduto ειτε απο δίπλα, είτε απο το youtube)
17 σχόλια:
Το ιδανικό tip :
Ακούγονται και τα δυο ταυτόχρονα, γιατί η ζωή είναι , αυτό και το αντίθετό του ταυτόχρονα.
γι αυτό όταν το βρίσκεις αυτόνομο, οφείλεις να του δώσεις την προτεραιότητα που του αξίζει.
Αλλιώς... perduto!
και το έψαχνα αυτό το άσμα πως το έψαχνα δεν ήξερα τον τίτλο.Σ ευχαριστώ. Για κάτι τέτοια τραγούδια (και τις φωτό από τις Cinque terre αν δεν κάνω λάθος) πιστεύω ότι κάθε έλληνας κρύβει και έναν ιταλό μέσα του, σαν ιδεατή συμπληρωματικότητα. Καλό Αύγουστο εύχομαι!
@celsius33
πολυ χαίρομαι -τι ειρωνία σήμερα ειδικά μια μέρα μεγάλων αποφάσεων- που είχες ηδη προσέξει αυτη τη διασκευή.
Να γραφεις συχνότερα, μη τεμπελιάζεις(ξέρω πως μόνο τεμπέλης δεν είσαι φυσικα) και ναι πολυ σ ευχαριστώ που κατανοείς το πίσω μηνυμα των εικόνων και δεν τις θεωρείς απλές διαφημιστικές carte postale τουριστικών γραφείων , όπως κάποιοι άλλοι κυνικοί φίλοι...
Καλό καλοκαίρι και σε σένα ε?
κι εγώ πίστευα πως δε θα τα κατάφερνα.Όμως τώρα,στο τέλος της επώδυνης αυτής διαδρομής,που με βγάζει σε νέα μονοπάτια,αναρωτιέμαι στιγμές-στιγμές πώς το μπόρεσα.Νόμιζα ότι θα βουλιάξω εκεί,για πάντα.Αλλά δεν είναι έτσι.Απλώς μετά,βγαίνεις άλλος άνθρωπος,θέλω να πω διαφορετικός.Pas mal!
σήμερα ο blogger είναι σκέτο παίδεμα...σαν να μη θέλει να αφήσω το ίχνος μου...
να πω τουλάχιστο μια καλημέρα γιατί τρίτη φορά δεν ξαναγράφω το ίδιο σχόλιο...
στη χώρα του εξαφανισμένου ό,τι κι αν γράψω εξαφανίζεται...
@ολα θα πανε καλα...
Ακριβώς pas mal . Μόνο κάποιες στιγμές σα σουβλιά και συνεχίζουμε. Η ζωή γίνεται ωραιότερη , μετά! -)
@logia
Ναι κάτι συμβαίνει. Σε διαβασα προς τα πίσω. Εισαι εξαίσιας αισθητικής.
Άκου αυτό αγαπητέ, τι βρίσκει κανείς ψάχνοντας :) Νέα περάσματα σε παλιά ακούσματα (πως έκανε η Γαλάνη το πίξελ). Πολύ ωραίες κινήσεις όλα αυτά.
http://www.youtube.com/watch?v=s7498yydPo4
voila !
οκ άσχετο εντελώς άλλα λέμε με την Highvoltage να βρεθούμε κατά τις 9 το βράδυ στους Μύστες. είσαι μέσα?
την Παρασκευή ξέχασα το σημαντικότερο...
@celsius33
Δεν μπορω να το ανοίξω ξέρεις γιατι?
@mahler76
Εχω ήδη απαντήσει στην ...διακανονίστρια : I waiting at the bar. yes i do. Σας ειχα πει ότι ειμαι επιρεπής τον Αυγουστο (σε όλα) -)
τέλεια. Εμ που να θυμηθεί η γραία να με ενημερώσει...
επιρρεπής
http://www.youtube.com/watch?v=s7498yydPo4
@candyblue
χμ σκέφτηκα μήπως με ενα ρο είναι λιγότερο. -)
Merci αγαπημένη.
@ celsius33
Ε μα ναι, βεβαίως , πολύ σε ευχαριστώ για την διασκευή, απορώ πως μου είχε ξεφύγει..-))
σε ευχαριστώ πολύ αισθηματική ηλικία μα τι να πω εγώ για σένα; απλά ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!
Δε θελω να σε πικρανω. Αλλα οσο κι αν το παλεψεις τα ψήγματα των ανθρωπων που πρεπει να κουβαλας, δυστυχως δεν εξαφανιζονται. Και ξερεις γιατι; Γιατι αν εξαφανιστουν θα ειναι σαν να μην εχεις εσυ ο ιδιος ζησει. Γι' αυτο μαθαινεις να ζεις με φαντασματα οσο κι αν πονας.
Δημοσίευση σχολίου