αυτά που ανακαλύπτεις
είτε απο αφόρητη μοναξιά
είτε απο μια νοσταλγική διάθεση
επιστροφής σε μια πιο ερωτική ηλικία
Ενα τέτοιο μέρος είναι αυτό
στη δεξιά πλευρά της Πειραιώς
ανάμεσα σε εργατικές μονοκατοικίες
με σέρβις που σε κοιτά στα μάτια
και σε ακούει με πραγματική προσοχή
που είναι ευγενικό
γιατί δεν ξέρει πως αλλιώς μπορεί να φερθεί.
Ξέρεις αυτή η ευγένεια της παλιάς χορτάτης Αθήνας
που αγνοεί την πόζα και το δήθεν
που χαίρεται να σε κερνάει στο τέλος
γιαούρτι με γλυκό κεράσι
και επιμένει να το φας
όπως τις Κυριακές το απόγευμα
στο σπίτι της γιαγιάς.
Κι έχει για μενού λίγα μα εκλεκτά και κυρίως καλομαγειρεμένα φαγητά
αυτά που θέλουν περισσότερο διάθεση για παρέα και κουβέντα
παρά πεινασμένους κοσμικούς της Άνω Πόλης.
Κι όταν βραδιάσει αρκετά ανάβουν κεριά και φανάρια στον μοναδικό τοίχο της αυλής
κι εσύ περιμένεις ότι από στιγμή σε στιγμή θα βγει η Σμάρω Στεφανίδου με την Σαπφώ Νοταρά να ξαναζωντανέψουν τις Τρωάδες του Τσαρούχη 30 χρόνια μετά.
Σ' ευχαριστώ κι απο δω για την συντροφιά, σ' ευχαριστώ που δεν εσβησες τα πολύχρονα e-mails, σ ΄ευχαριστώ για τα τραγούδια που με περιέχουν και τα ξέρεις μόνο εσύ.
Αστείο είναι ότι από αλλού περίμενα τις απαντήσεις. Αλλά αποσυντονίστηκε...
Αλλού τις βρήκα.
Με άλλη συντροφιά θα πήγαινα.
Με σένα τρυφερό κορίτσι δείπνησα, με έναν μοναδικό τρόπο, που μόνο ένας.. έκπτωτος Φερνάντο Πεσσόα της πόλης μπορεί να ξέρει πως γίνεται ναναι ταυτόχρονα αληθινό και ετερώνυμο. Ψεύτικο και θεραπευτικό της μέσα μας σιωπής.
Τη Δευτέρα θα ξανά 'μαι εκεί...
12 σχόλια:
και έκανες και μπλόγκινγκ βρε Αθεόφοβε? Καλή σου μέρα :)
Διαβάζοντάς σε τόσο καιρό μου φαίνεσαι και συ κάπως έκπτωτος, που μάλλον έχει κάνει ελάχιστες εκπτώσεις...
Καλή σου μέρα.
από τις πιο όμορφες αυλές. και τις πιο ζεστά δροσερές. είναι και όλα αυτά που περιγράφεις. που σου δημιουργούν ένα γλυκό αίσθημα ασφάλειας. σαν να κάθεσαι στην δική σου αυλή.
Στην αυλή της γιαγιάς μου έτρωγα γιαούρτι με γλυκό καρότο δοκιμάσε το!Την Καλημέρα μου!
αχά! μια όμορφη βραδυά σ' αυτή την πανέμορφη αυλή!
με γευστικές αφές,
με δροσερά συναισθήματα,
με χρωματιστές σκέψεις!
όμορφα...
μπράβο, αισθηματική ηλικία!
πήγες ΜΕ ΑΛΛΗ;;; ααααα!!! ααααααααααααααααααααααααααα!!!
Ω! Δεσποινίς μου Ουτοπία
μαζι σου ναι...
@mahler76
γιατρέ μου είναι κολητικό?
@aa
τι όμορφο κοπλιμέντο!
πάντως διατελώ πλήρης εκπτώσεων...
@basnia
ευτυχώς σας διαβάζω, σας παρακολουθώ και επανακαλύπτω τα ώραια μέρη
@gaykarkinos7
με γλυκό καρότο και γλυκό πεπόνι έχω μεγαλώσει, μήπως είχαμε κι οι δυό μικρασιάτισες γιαγιάδες? -)
@logia
Επιβραβεύεις εσύ γλυκιά "λογια" που με την εξαύλωση σου με έχεις μαγέψει και με ταξίδεψες στα νιάτα μου?
Γεννημένη να κάνεις τους ανθρώπους να ονειρεύονται είσαι.
(κι αυτό δεν είναι καθόλου λίγο)
@highvoltagepress
παρακαλώ όχι σκηνές χρονιάρα μέρα -))
@candyblue
κι έτσι σε δεσμεύω να πάμε και μαζί, κι ισως τραγουδήσουμε όλοκληρο το τραγούδι με την ειρωνία που μας τυλίγει ενίοτε, μέχρι τα τελευταία φάλτσα σ' αγαπώ, στην σκηνή με κοινό.
χαχα!και γω όταν πήγα το ίδιο πράγμα σκέφτηκα με τις Τρωάδες του Τσαρούχη.
με πιάνεις αδιάβαστη και τους Μύστες δεν τους γνωρίζω.Γνωρίζω όμως πολλά μυστικά,τα οποία και δεν προτίθεμαι να πω.
:)
Για ωραία μέρη μίλησες πάντως,με αυλές,με γιασεμιά και με ευγένεια των ανθρώπων μιας άλλης εποχής.Μήπως μεγαλώσαμε;
:)
Πραγματικά σε κοιτούν μες στα μάτια.
Αυτή την παλιά χορτάτη αθήνα ποτέ δεν τη χορταίνω!
Δημοσίευση σχολίου