μια αγκαλιά
δυο αγκαλιές
πολλές αγκαλιές
και σιωπές φλύαρες
της νύχτας
θα πακεταριστούν βιαστικά
ανάμεσα σε αντηλιακά και αντικουνουπικά
σε σορτσακια και βιβλία
για να δουμε αν θα αντέξουν
στις βουτιές
μετά τις αστακομακαρονάδες και τους "αγιασμούς'
η αν το φθινόπωρο με βρεί πάλι μονάχο
κρεμασμένο απο τα βραχια του νησιού
με τα μισα μου κόκκαλα σε ύφεση
και το μυαλό πιο θολό κι απο το
πιο καυτό μεσημέρι του Πλατύ γιαλού.
καλες βουτιές σε όλες κι όλους
προσοχή στην ανάβαση
(στην επαναφορά μετράει η πείρα)
11 σχόλια:
ανέβασες πιο τουριστικές φωτο από μένα, έτσι για να σκάσω. αλλά δεν...! θα ποστάρω κι άλλες ακρίδες και μαμούνια απ' την προσωπική μου συλλογή (που τα φοβάμαι κιόλας). έτσι σαν τις 7 πληγές του φαραώ (οι πληγές δικές σας, ο φαραώ εγώ.)
"στην επαναφορά μετράει η πείρα"...
...και το κουράγιο θα έλεγα κι εγώ.
και η φόρα(ά) της πτή(ώ)σης
καμιά πόλη δεν άδειασε, όλοι εδώ είναι, αυτά τα λένε οι δημ/φοι της TV...μία ώρα έκανα σήμερα στο ταξί Μοναστηράκι- Πειραιά απ' την κίνηση.
Γιατί θα πρέπει να μετρήσει κάτι και να μην είναι μια απλή επαναφορά;
προσοχή στην επαναφορά
με το καλό και το δεξί...
για την ώρα στο καλό...
@Bosko... ο πειραιάς ποτέ δεν αδειάζει!
μια καλή βουτιά με μάτια και καρδιά ανοιχτή φανερώνει μυστικά και λύσεις.
στην εκπνοή το νιώθεις.
καλό υπόλοιπο καλοκαιριού.
Καλή ανάβαση και σ' εσένα.
ΥΓ: Εμμονικό το άσμα της Βανόνι...
Η επαναφορά & ιδιαίτερα η ολική, απαιτεί γερά νεύρα:)
το φθινόπωρο θα μας βρει
άλλους έτσι κι άλλους αλλιώς.
θα 'ναι καινούρια αρχή.
αλλουνού απ' το μείον, αλλουνού απ' το μηδέν κι αλλουνού απ' το συν.
μα να μας βρει ζωντανούς,
με γεμάτες μπαταρίες,
είτε απ' τη θαλασσινή αύρα, είτε απ΄την ανάσα του βουνού, είτε απ΄τη ραστώνη της άδειας πόλης.
ας μας βρει ερωτευμένους ή όχι,
μα γεμάτους με κουράγιο για ζωή.
και πού ξέρεις, μπορεί μετά από τούτο το καλοκαίρι,
κάπως περισσότεροι να βλέπουμε τη ζωή πιο όμορφη
Δημοσίευση σχολίου