Περιμένουμε σοβαρά να αλλάξει ο κόσμος, ενώ δεν αλλάζει σε τίποτα ο άνθρωπος που θα αλλάξει τον κόσμο?
Η μήπως ο κόσμος -ο αλλαγμένος κόσμος(αλλά από ποιόν?)-θα αλλάξει τον άνθρωπο?
Αλλά πάλι τον κόσμο ποιός θα τον αλλάξει?
Μήπως και αλλάξει μοναχός του?
Αν η κοινωνία κάνει τον άνθρωπο κι ο άνθρωπος χωρίς την κοινωνία είναι μιά αφαίρεση, άλλο τόσο και ο άνθρωπος κάνει την κοινωνία, και χωρίς τον άνθρωπο και η κοινωνία δεν είναι παρα μιά αφαίρεση του νου.
Χώρις άνθρωπο κοινωνία δεν υπάρχει.
Δεν υπάρχει φιλοσοφική σύλληψη η θαυματουργικό σύστημα η μέθοδος περιούσια ανώτερη από τον άνθρωπο, που να βαδίζει πρίν από κείνον ιεραρχικά και ο άνθρωπος να ακολουθεί ξοπίσω, δεν υπάρχει σύστημα να γεννάει ανθρώπους η να στέκεται απάνω από τους ανθρώπους ανώτερο.
Σε τούτη την κατεύθυνση, δεν υπάρχει παρά μοναχά υποδούλωση σε συστήματα, καθαρή και ξάστερη.
Απαράλλαχτα όπως το Σάββατο στο Ευαγγέλιο (Κατά Μάρκον , Β΄27)-το σύστημα έγινε για τον άνθρωπο, δεν έγινε ο άνθρωπος για το σύστημα. Κι απαράλλαχτα όπως τα "φώτα" στον Μακρυγιάννη (Β΄12.3)-ο άνθρωπος κάνει το σύστημα, δεν κάνουν τα συστήματα τους ανθρώπους.
¨οσο ο άνθρωπος δεν αλλάζει από μέσα του(εως αν η αυτή φύσις ανθρώπων η -Θουκιδίδης ΙΙΙ 82)αλλο τόσο και ο κόσμος δε θα αλλάξει, ας πάει να αλλάζουν τα συστήματα συθέμελα.
Ηδη το ζούμε καθόμαστε και παρακολουθούμε και καλά τις αλλαγές και χωρις να είναι θαύμα, ο ίδιος άνθρωπος απαράλλαχτος σε λίγο ξεπετιέται πάλι, όπως ήταν πρίν τις αλλαγές, με όλα τα κοινά πανομοιότυπα χαρακτηριστικά που θέλαμε να αλλάξουμε.
Κάπως σαν την πλανόδια Πόλη του Καβάφη, κανένα σύστημα δεν α αλλάξει ποτέ τον κόσμο αποφασιστικά, αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς, οι άνθρωποι που οραματιζόμαστε τα συστήματα.
Διαφορετικα"Πάντα στην πόλη αυτή θα φθανεις", όσο μακριά κι αν προχωράς και όσα συστήματα να δοκιμάζεις.
Χρειάζεται να αλλάξεις πρωτύτερα μέσα σου για να γλιτώσεις από την πόλη αυτή.
Διαφορετικά ' Η πόλις θα σ΄ακολουθεί".
Και θα σ΄ακολουθεί παντού, με όλα τα γνωστά επακόλουθα που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες γύρω μας, με άμεσο πια τον κίνδυνο, στα ίδια σπίτια αυτά ν΄ασπρίζουμε, πάλι και πάλι και πάλι ....
5 σχόλια:
τι και πώς να αλλάξει; όταν ανεχόμαστε τόσα και τόσα;
για κάποιο περίεργο λόγο θεατές γινόμαστε. σε ένα θέατρο του παραλόγου. πολλές φορές. τις περισσότερες...
Πες μου εναν σοβαρο ανθρωπο που μπορει να κυβερνησει αυτον τον κοσμο. Ολοι την τσεπη τους σκεφτονται και θα συνεχισουν να την σκεφτονται. Επομενως το μονο που εχουμε να κανουμε σαν ατομα ειναι να προσπαθουμε να βελτιωθουμε εμεις σαν ατομα, με αποτελεσμα να καλυτερεψουμε οτιδηποτε περναει απο το χερι μας!
Πολλα φιλακια Αισθηματικη ηλικια μου!
Αν έχεις εύκαιρο, διάβασε το πρώτο κεφάλαιο από τον υπνοβάτη της Καραπάνου. Δίνει άφθονες απαντήσεις.
δε σου τη δίνει να βγαίνει ο Τραγάκης απ' τη Lexus; τα ολυμπιακά ακίνητα να 'χουνε γίνει σκουπιδότοποι; να υπάρχει το κανάλι έξτρα; η εκπομπή του Ευαγγελάτου;τα μεσημεριανάδικα, που στην αμερική θα ήτανε περιφερειακά κωλοκάναλα από κωλοχώρια της Γιούτα, να βλέπει ο παντέρμος στο μοτέλ τρώγοντας σκουπίδια; οι επιχειρήσεις και ο τρόπος που διοικούνται; τα βλαχαδερά παντός τύπου και καιρού που ποζάρουν με ακριβά κοστούμια; και άλλα πολλά. (Μα ο Τραγάκης σε Lexus; Πρέπει να κλείσει η αυτοκινητοβιομηχανία σε ένδειξη διαμαρτυρίας.)
Δεν αφήνουμε την "πόλη" να πάμε σε καμιά εξοχή;
:))
Δημοσίευση σχολίου