ημερολόγιο αναχώρησης

Στις δύσκολες μέρες της ζέστης

οι δυο βασικές μου παρηγοριές είναι ο Πεσσόα και η Ντυράς

σκαλίζω τις λέξεις τους μεθοδικά

τις απλώνω στους ήλιους

λέξεις λιαστές

να καίνε

τις ειρωνικές μου γωνίες

να γίνομαι πιο ανθρώπινος

να με αντέχω.

Κάποιες φορές ξεχνιέμαι

δεν καταφεύγω αυθόρμητα στα λόγια τους

τότε μοιάζω ναυαγός στον καύσωνα

με τα τηλέφωνα να μη σταματούν

διαπραγματεύσεις, πριμαντονισμοί

χάρες και θελήματα

οργάνωση, διοίκηση, μεθοδική διεκπεραίωση

χαρά και εργασία.

Κάποια απώλεια φίλου υποστηρικτή

με γονάτισε για λίγα λεπτά

με ένα πράσινο τσάι παγωμένο την έδιωξα

τη μετατόπισα για την Τετάρτη

την εξόδιο του μέρα.

Υπήρξε ο προσωπικός μου πρίγκηπας

82 ετών πλήρης ημερών ακούω στα ραδιόφωνα

οι πρίγκηπες δεν έχουν ηλικία

τα όνειρα ποτέ δε θα'ναι πλήρη ημερών

χρειάζονται σκοτάδι οι προβολές τους.

Αλλά τι ξέρουν αυτοί...

Αργά γυρνώντας σπίτι

ξεθεωμένος

πιάνω να΄χω ανάγκη το ...βάλσαμο μου

μα η ζέστη κι η κούραση της μέρας

δεν του άφησε λέξεις περισσευούμενες 

για μένα.

Θυμώνω σα παιδί

ξεχνώ πως στην εποχή της "αισθηματικής ηλικίας"

οφείλω να κατανοώ πρωτίστως

και έτσι

στα δίχτυα μιας δροσερής συγχώρεσης

ερήμην των κλιματιστικών

κοιμάμαι επιτέλους.