Το να ευχόμαστε καλή χρονιά έτσι
και να αφήνουμε την ευχή από κει και πέρα να δουλέψει μόνη της
είναι αφελές, αισιόδοξο κι ανώριμο.
Καλή χρονιά θα είναι μόνο αν καθημερινά φροντίζουμε εμείς γι΄αυτό.
Κι αυτή η προσπάθεια κάθε χρόνο δυσκολεύει, γιατί εμείς οι ίδιοι αφήνουμε κερκόπορτες ανοιχτές κι επιτρέπουμε από βαρεμάρα, αφέλεια η έπαρση να μπαίνουν όλα αυτά τα αρνητικά στοιχεία που μας μαυρίζουν εν τέλει τη ψυχή και μας γεμίζουν απαισιοδοξία, φόβο κι ανασφάλεια.
Και φτάσαμε στο τέλος του 2008 για να αρχίσουμε να διακρίνουμε πως είναι ο πάτος αυτού του βαρελιού που ονοματίσαμε ζωή.
Καλή χρονιά θα είναι μόνο αν καθημερινά φροντίζουμε εμείς γι΄αυτό.
Κι αυτή η προσπάθεια κάθε χρόνο δυσκολεύει, γιατί εμείς οι ίδιοι αφήνουμε κερκόπορτες ανοιχτές κι επιτρέπουμε από βαρεμάρα, αφέλεια η έπαρση να μπαίνουν όλα αυτά τα αρνητικά στοιχεία που μας μαυρίζουν εν τέλει τη ψυχή και μας γεμίζουν απαισιοδοξία, φόβο κι ανασφάλεια.
Και φτάσαμε στο τέλος του 2008 για να αρχίσουμε να διακρίνουμε πως είναι ο πάτος αυτού του βαρελιού που ονοματίσαμε ζωή.
Κι ο πάτος είναι πάτος.
Δεν έχει παρακάτω.
Δεν έχει παρακάτω.
Δεν πρέπει να αφήσουμε να έχει παρακάτω,
Έτσι αφού πια τίποτε δε μας μένει να χάσουμε άλλο
Ας αρχίσουμε την δύσκολη ανάβαση
Ας επανεφεύβρουμε όλα αυτά τα υπέροχα ανθρώπινα συναισθήματα που στερηθήκαμε για να έχουμε την ψευδαίσθηση των υλικών αγαθών.
Δεν είναι το παν τα φράγκα.
Έτσι αφού πια τίποτε δε μας μένει να χάσουμε άλλο
Ας αρχίσουμε την δύσκολη ανάβαση
Ας επανεφεύβρουμε όλα αυτά τα υπέροχα ανθρώπινα συναισθήματα που στερηθήκαμε για να έχουμε την ψευδαίσθηση των υλικών αγαθών.
Δεν είναι το παν τα φράγκα.
Το πληρώσαμε ακριβά αυτό το παραμύθι όλοι
με ζωές και περιουσίες χαμένες
με δάνεια χειρότερα απο πόλεμο
με συνθήκες εργασίας στα όρια δικτατορίας
και χάσαμε μέσα απο την ψευδή εικόνα της ευμάρειας
την ουσία.
Το μυαλό είναι το παν κι αυτό που μας ξεχωρίζει από την υπόλοιπη πανίδα.
Ας το βάλουμε να δουλέψει, να αγαπήσει και να ζήσει !
Ας το βάλουμε να δουλέψει, να αγαπήσει και να ζήσει !
Τώρα!
Νομίζω πως έφτασε ο καιρός που η Τέχνη από περιττή πολυτέλεια γίνεται επιτακτική ανάγκη κι οι άνθρωποί της ήρθε η ώρα να φύγουν από τα ΕΓΩ τους και να αγκαλιάσουν τα ΕΜΕΙΣ μας.
Νομίζω πως έφτασε ο καιρός που η Τέχνη από περιττή πολυτέλεια γίνεται επιτακτική ανάγκη κι οι άνθρωποί της ήρθε η ώρα να φύγουν από τα ΕΓΩ τους και να αγκαλιάσουν τα ΕΜΕΙΣ μας.
Ωραία και τα όνειρα αλλά ακόμα καλύτρες οι πράξεις
κι οι πράξεις μας πρέπει να είναι καθημερινά, επίμονα, ειλικρινά ,τέτοιες που να επαληθεύουν τις καλές προθέσεις μας, για μια νέα ουσιαστική, αισθητική , κοινωνική, προσωπική , πολιτικη και συναισθηματική αγωγή.
Πράξεις γιατί από προθέσεις ...γκώσαμε!
ΟΛΟΙ ΜΑΣ
ΜΑΖΙ
2 σχόλια:
Μια ευχή μοναχική ξερακιανή τι άλλο εστί από μια υπεκφυγή;
Νομίζω ότι οι ευχές είναι το πλέον σύμφωνο αντικείμενο με τον κόσμο μας, με τον κόσμο τους...
Οι ευχές που υπόσχονται έναν καλύτερο κόσμο, ένα χαρισματικό αύριο... Ένα διαφορετικό μέλλον, και μάλιστα ξεριζωμένο και απαλλαγμένο απ' το παρελθόν του. Ω, παυσίπονο και ενοχοσπαστικό! Η ευχή, που όπως ο τρόπος που έχουμε επιλέξει, δεν προυποθέτει τίποτα απ' το ίδιο το άτομο. Πως όλα θα συμβούν μόνα τους και διαμαγείας. Όπως διαμαγείας οδηγηθήκαμε στον πάτο. Με την απάθεια μας και την αδιαφορία μας ζωσμένοι να υπογράφουμε καθημερινά θανατική καταδική. Εϊτε τη δική μας, είτε των άλλων... Με αδιαφορία χωνόμαστε μέσα στα δάνεια, με απάθεια αυτοπεριοριζόμαστε στην βολή του σπιτιού μας που ακόμα εξοφλούμε μέσω αλλεπάλληλων δόσεων στην χειρότερη πρέζα, αυτή του χρήματος. Με περρισια απάθεια επιτρέπουμε το οτιδήποτε γύρω μας. Και όταν διαμαρτυρόμαστε, το κάνουμε μόνο εκ του ασφαλούς, μόνο με λόγια, χωρίς πράξεις. Και αν αποφασίσουμε να πράξουμε και κάτι, [συνύθως μόνο πορείες], απλά δεχόμαστε να συμμετέχουμε σε μια διαμαρτυρία η οποία πάλι δεν προυποθέτει τίποτα απ' το ίδιο το άτομο, παρά μόνο λίγο χρόνο...
Ποτισμένοι στα προβλήματα είμαστε χρόνια, ο γραφών αγκομαχά για να αναπνεύσει τουλάχιστον μια 5ετία, νομίζω ήρθε ο καιρός να αντιληφθούμε τι μας συμβαίνει. Και αφού αντιληφθούμε, νομίζω έρχεται η ώρα να χαράξουμε συνειδητοποιημένη ρότα. Μια ρότα που να επικοινωνύσουμε σαν κύμα στα σκαριά αυτού του κόσμου... Ο μόνος δρόμος
που οδηγεί σε ότι διατυπώνουν οι ευχές είναι οι πράξεις. Οι πράξεις με αυταπάρνηση και αυτοθυσία...
Εγώ θα σου πω καλή χρονιά. Μην το πάρεις σαν ευχή... Πάρ' το απλά σαν προτροπή. Μια προτροπή για να κάνουμε τη χρονιά καλύτερη...
υγ. Υπέροχη η ανάρτηση σου, όπως και η επόμενη που έκανες... Οι λέξεις δε μπορούν το συναίσθημα να περιγράψουν...
πολύ ωραία τα λες.Νομίζω πως όλα -ή σχεδόν όλα - πηγάζουν από μιαν έλλειψη ευγένειας,καλλιέργειας,που μας διέπει.
Δημοσίευση σχολίου