Ευτυχής ο νέος μόνος!!!

Είχαμε πει να πηγαίναμε μαζί

το υποσχέθηκες

θα βοηθούσες ως νεότερος στο κουβάλημα

μετά έκλεισε το κινητό σου

θα στο έκλεψαν σκέφτηκα

μετά

το βράδυ στο βιβλιοπωλείο του κέντρου

τα μάτια της Λ με έψαχναν να μου μιλήσουν

κατάλαβα πως ήταν για σένα

το καθυστέρησα όσο μπορούσα

όταν ο λιμενοβραχίονας Μ με πλησίασε

βρήκα το θάρρος να σηκωθώ

δεν χρειάστηκε να ρωτήσω τίποτε

μου είπε:

_Χθες το βράδυ, τον έβαλε ο πατέρας του μέσα

Ήταν σε κακή κατάσταση.

Απομακρύνθηκα, νόμιζα πως θα λιποθυμήσω

μετά ήθελα να κάνω εμετό

άκουγα το γάργαρο χιουμοριστικό κείμενο της Άντζελα

αλλά ταξίδευα στις πίσω μέρες μας

στη γειτονιά

Σκέφτηκα την Μπλάνς που φώναζε φωτιά

και κανείς δεν την άκουγε

Φωναζες βοήθεια αλλά δεν σε πίστευα

βολευόμουν ότι ήταν μια ακόμη βιρτουοζιτέ μοναξιάς

που τόσο καλά περιέγραφες πάντα

και ήρθε το βράδυ

το κλειστό τηλέφωνο

η αγωνία μου

η σιωπή

και η φωνές του κεφιού στη γειτονιά των δακρυγόνων...

Άνοιξα αυτό το blog για να γράφω μόνο

τα καλά θεατρικά που βλέπω

τα καλά για μένα ,τα λυτρωτικά

ποτέ τα αρνητικά αυτά είναι εύκολα

τα βρίσκει κανείς παντού

κατάντησε ένα blog βίαιων αποχαιρετισμών

απροσδόκητων απομακρύνσεων

μοναχικών διαδρομών στο διαδίκτυο

ένα blog απελπισίας

ουσιαστικής σιωπής

ένα blog του περιττού πόνου

κι ανεκπλήρωτων υποσχέσεων

για μια ακόμη τηλεόραση

που θα μείνει ανέπαφη - αλλα κλειστη-

στο καθιστικό

Η ζωή συνεχίζεται με διακοπές

η μήπως η ζωή δοκιμάζεται στις διακοπές

η απλά είναιαρκετό ένα

τρελό κι ανεξέλεγκτο μεθύσι

να τελειώνουμε...

αυτό είναι ένα γράμμα σε σένα

αυτό είναι μια καταγραφή ενοχής

αυτό είναι ενα μήλο

κι εγω κρύβω το μαχαίρι στο μέλλον

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!