Μια βδομάδα μετά σκέφτομαι ότι τελικά έχουμε πολύ ευγενική νεολαία, ακόμη και οι "κουκουλοφόροι" που είναι κάτι μεταξύ χαπακωμένων χούλιγκανς απο το creme de la creme του επιχειρηματικού κόσμου και έμμισθων υπαλλήλων της AGB, έκαψαν επιλεκτικούς στόχους, αποφεύγοντας να κάψουν τους σύγχρονους ναους της υποκρισίας, της αμάθειας και της διαπλοκής.
Μέσα στον μικροαστικό θρήνο για τις περιουσίες που κάηκαν, κι ενω όλοι οι κάτοικοι του κέντρου ξέρουμε ΠΟΙΟΙ είναι οι πραγματικοί δολιοφθορείς, δεν άκουσα απο πουθενά ενα "δόξα τω θεω" που δεν κάηκαν οι εγκαταστέσεις κανενός ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού,
life style περιοδικων
και free press εφημερίδων.
Οτι κάτι είναι σάπιο εδω και μυρίζει πιά,
είναι σίγουρο εδω και καιρό.
Προφανως μόνο εγω αισθάνομαι ότι αυτή η μυρωδιά σαπίλας είναι πιό έντονη απο την μυρωδιά των καμένων κάδων και μαγαζιών.
Οτι η εμπορική και η καλλιτεχνική κίνηση του κέντρου εξαφανίστηκε αυτή την εβδομάδα, ενισχύει την άποψη μου, ότι το σημαντικότερο αίσθημα του απλού ανθρώπου ,τελικά ειναι ο φόβος κι ακολουθουν ο θυμός, η αγανάκτηση και τα υπόλοιπα, κι ο φόβος δημιουργήθηκε απο συγκεκριμένα Μέσα κι ανταποκριτές , που ενω αποσιωπούν οτιδήποτε κοινωνικό (φυλακές πχ) δεν έχει αίμα ,
εχουν μια απίστευτη ευκολία στην αναμετάδοση καταστροφων
και στην δημιουργία κλίματος ΦΟΒΟΥ.
Ο μικροαστός είναι αήτηττος όπως κι η βλακεία.
Πως μπορούμε να τολμούμε να κατηγορούμε τις αντιδράσεις ακόμη και αυτες που δεν συμφωνουν με την αισθητική μας,
και να αποσιωπούμε τις ΔΡΑΣΕΙΣ
τους λόγους δηλαδή που τις προκάλεσαν.
Είναι ταλέντο, βλακεία η κατευθυντήρια γραμμή απο τα κέντρα εξουσίας?
Πρίν κλείσει η εβδομάδα θέλω να καταγράψω τα θετικά που παρατηρησα και να φτιάξω το κέφι των θεατρόφιλων, που καιρός είναι να αντισταθούν και να πάνε στα θέατρα και τους κινηματογράφους ξανά.
Να είστε λοιπόν ευτυχεις φιλοι μου
που είναι δύσκολο να υπάρξουν links
κι έτσι δεν κάηκε ο Εθνικος μας Κήπος,
ο Λόφος του Φιλοππάπου,
ο αρχαιολογικός χώρος πέριξ της Ακροπόλεως
οι οποίοι αυτη την εβδομάδα ήταν απολύτως αφύλακτοι και προσβάσιμοι σε όλους.
Αν σκεφτείτε ότι η Εθνική βιβλιοθήκη παραλίγο να καει, όπως η βιβλιοθήκη της Νομικής , που ήταν δίπλα της τα ΜΑΤ συνεχώς, πρέπει να χαίρεστε διπλά.
Φυσικά μέσα σ αυτα, να προσθέσω ότι ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να καεί το Νέο Μουσείο της Ακροπόλεως , αλλά η αρχιτεκτονική ήταν πάντα snob στις λαικές εξεγέρσεις, μη περιμένουμε θαύματα.
Επίσης η αισθητική της λεωφόρου Κηφισίας με τα έργα τέχνης της ομάδος Βωβού έμεινε απείραχτη.
Μιά εβδομάδα μετά καταλήγω να πιστευω ότι η "μεταπολίτευση τραβεστί", που βιώνουμε απο το 1974 ,εξακολουθεί να έχει πελάτες κι οπαδούς, που θεωρούν δημοκρατία ,το πολιτικό αυτό υβρίδιο ,που εξοντώνει οτιδήποτε νέο, καινούγιο, ριζοσπαστικό και ποιητικό, για χάρη της αδίστακτης κονόμας.
Αρα το Θέατρο, ο κινηματογράφος, η Τέχνη γενικότερα μέσα απο το παραμύθι και το παραμύθιασμα γίνεται περισσότερο ρεαλιστική απο την passe πραγματικότητα που θα μας πασάρουν το επόμενο 15ημερο.
Κάθε λαμπιόνι γιορτινό είναι κι ενα σβυσμένο όνειρο ενος νέου ανθρώπου κι αυτό
αν δεν το αντιλαμβάνεστε, αφήστε με στην δική μου προσωπική άγνοια κινδύνου.
Προβλέπω απίστευτη άνοδο της κυβέρνησης στα gallop, προβλέπω πλήρη γκετοποιηση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, αλλα σας υπενθυμίζω ότι οπολιτισμός κι η κατανάλωση έπαψαν να είναι ταυτόσημες έννοιες.
Είναι η ώρα νέοι άγνωστοι κι αφθαρτοι πολιτικοί ,να ακούσουν τους 15χρονους και να μετασχηματίσουν τα ονειρά τους σε ΠΟΛΙΤΙΚΗ επιτέλους.
Happy new Fear!
8 σχόλια:
το θέμα είναι και να παραμένουν άφθαρτοι. και να ονειρεύονται και οι ίδιοι. χάπι νιού ντρί(α)μ.
Ο πολιτισμός ήταν απανέκαθεν που έλεγα και ο Ελύτης στα Ανοιχτά Χαρτιά τελείως διαφορετικό πράγμα από την κατανάλωση.Όσο για την τέχνη γενικότερα, ήταν και θα είναι θαρρώ ο καλύτερος καθρέφτης μέσα στον οποίο αντανακλάται η εικόνα μας..Μην απογοητεύεσαι.Η επόμενη μέρα κρύβει μέσα της το δυναμικό μιας γενιάς ολόκληρης που μόλις τώρα αρχίζει να εκφράζει λόγο.Ας τους δώσουμε την δυνατότητα να μας εκπλήξουν..Καλή σου μέρα
δυστυχώς πάντα την πληρώνουν οι λάθος άνθρωποι. και αυτοί που βγαίνουν αλώβητοι είναι και αυτοί που αποδοκιμάζουν τους νέους, που νοιάζονται μόνο για τη βιτρίνα, που κυνηγάνε το χρήμα, που το μόνο που τους νοιάζει είναι πώς θα αγοράσουν σε φτηνότερη τιμή και πώς θα πουλήσουν σε συμφερότερη
Ο δολοφόνος που έξυνε τ' αρχίδια του, και τ' αρχίδια που αποφάσισαν να νομιμοποιήσουν την καταστροφή.
Πολυ θα γούσταρα κτίριο του Βωβού να παίρνει φωτιά με προσάναμα μια στίβα ΛΙΦΟ!!!
οι έφηβοι, οργισμένοι και μη, έχουν ένα άλλοθι που εμείς δεν μπορούμε να οικειοποιούμαστε: την υγιή αφέλεια της ηλικίας τους.
και παρ' ότι αυτές τις μέρες πλήθος αυτόκλητων αριστερών και απογόνων του κροπότκιν του συνονόματου πασχίζουν να μού φορτώσουν ενοχές (διότι έφαγα το δακρυγόνο άθελά μου αντί να πάω να χαστουκίσω έναν τυχαίο μπάτσο και να μού τό σουτάρει στη μάπα ιδιοχείρως, με αφιέρωση), επίτρεψέ μου γιαβρούμ να επισημάνω κάτι: είναι και λίγο μόδα αυτή η ξαφνική οργή, έτσι; έχει και στοιχεία τρεντ, και την προαναφερθείσα αφέλεια, που σε τριαντάρηδες και άνω είναι ολίγον ξεφτίλα.
διότι στα εξάρχεια πεθαίνουν παιδιά καθημερινά, εδώ και χρόνια, απ' την πρέζα. που όλοι θα σπεύσουν να τονίσουν πως είναι επιλογή τους, λες και το εικοσάχρονο που κοιμάται στο παγκάκι ονειρευόταν παιδιόθεν έτσι τη ζωή του. ως κι η εξαθλίωση των παιδιών αυτών - η χρήση -ποινικοποιείται, και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης (χώρια που ο χρήστης είναι ο μόνιμος καρπαζοεισπράκτορας της σπασμωδικής καφρίλας της έννομης τάξης.)
μα, δυστυχώς, τα παιδιά αυτά είναι αφ' ενός ντεμοντέ (η πρέζα σαν θέμα αγανάκτησης έχει ξοφλήσει, και πλέον οι εξαρχειώτες θέλουν απλά να τά διώξουν απ' την πλατεία για να μην τούς χαλάνε την αισθητική - φύγε κακό απ' τα μάτια μου) και αφ' ετέρου, ο χρήστης είναι λερός και αναλώσιμος, και δεν προσφέρεται για μαζικό μοιρολόι. με τον ίδιο τρόπο που κανείς (με την εξαίρεση ίσως του χρονά) δεν γράφει πλέον ποιήματα για τις - επίσης δεκαπεντάχρονες, μη σου πω και νεότερες - κοπέλες που' ρχονται στην πατρίδα μας ως ανθρώπινο κάργκο, (ελέω κράτους, δικαιοσύνης, αστυνόμευσης) και γαμιούνται στην ευριπίδου για δέκα και είκοσι ευρώ.
οπότε σαφώς κι αγανακτείς με το παιδί, με το κάθε σκοτωμένο παιδί. μα όταν την ίδια στιγμή βλέπεις στην άκρη της πλατείας ένα άλλο παιδί στο χαρτόνι, με το ψοφόκρυο να δυναμώνει ολοένα, όταν περνάς με τσέπες που κουδουνίζουν δίπλα του και τού αρνείσαι ελεημοσύνη ως πράξη διδαχής ("δε θα σέ σπρώξω εγώ στο θάνατο! εγώ, ΕΓΩ, αρνούμενός σου τα πενήντα λεπτά θα σε σώσω απ' την πρέζα!") - κι ας τα θέλει το έρμο για καμιά μπίρα και τσιγάρα - ενώ συγχρόνως χύνεις μαύρο δάκρυ για τα προβεβλημένα, άξια ονοματισμού παιδιά που πέθαναν, είσαι, τολμώ να πω, εγκληματικά, ασυγχώρητα αφελής.
@ b|a|s|n\i/a
Το ξέρουμε κι οι δυο καλά πόσο γρήγορα θα γίνουν... άλλοι!
@ Carpe diem
Καλημέρα σε όλους λοιπόν. Είναι περίεργο το κοινωνικό ασυνείδητο. Μόλις νυχτώνει μαζεύεται στη Τζαβέλλα και θρηνεί. Η TV δεν δείχνει γιατί τίποτε δεν καίγεται, μόνο τα πνευμόνια μας...
@tovene592
Δεν εχω καλύτερη διατύπωση από την δική σου για τον ορισμό αυτού του άναρχου καπιταλισμού.
@Μεγαλοκοπέλα
Στην ηλικία μας αγαπητή μη λέμε συχνά λέξεις που διατελλουν εν ελλειψει στην κοινωνία )P
@trempe
Νέρωνα!!! )P
@a.c.
Κρατώ το ασυγχώρητα αφελής σα τίτλο τιμής.
Νομίζω ότι δεν διαφωνούμε τελικά.
Τα Εξάρχεια στο μυαλό του μικροαστού είναι συνώνυμα ΚΑΙ της πρέζας.
Εμεις φυσικά το ξέρουμε καλά τι ειδους πρέζα παίζει και με ποιούς.
Επαψα να αγανακτώ.
Απλά το καταγράφω.
Ολος ο μηχανισμός εξουσίας μας θέλει φοβισμένους, φυτά η πρεζονια. Αυτό βολεύει τους πάντες. Μόνο που σάπισε απο το πολυ ενδιαφέρον πότισμα όλος αυτός ο μπαξές.
Ζητώ λοιπόν από δω να το βουλώσουν όλοι οι έχοντες και κατέχοντες και να ακούσουν τι λένε όλα αυτά τα νέα άτομα.
Το μέλλον δεν είμαι εγώ. Αυτό λέω.
Και προβλέπω συσπείρωση των συντηρητικών μικροαστών (που είναι επαναλαμβάνω αήτητοι) υπέρ της ΝΔ.
Την καλημέρα μου.
"Προβλέπω απίστευτη άνοδο της κυβέρνησης στα gallop"
-εγω παλι γιατι προβλεπω να πεφτει η κυβερνηση ?
Βατοπεδι Ρουσοπουλος και Βουλγαρακης
ΕΙΝΑΙ εκεινα τα κακα στοιχεια που δεν θα ξεπερασει ποτε ο Καραμανλης ...
οπως ποτε δεν ξεπεραστηκε και ο Μητσοτακης ..
-κι ας ειμαι "δεξια"!:)
Δημοσίευση σχολίου