Δυο τρελοί τρελοί παραγωγοί (Θέατρο ΑΛΙΚΗ)

Δυο Τρελοί Τρελοί Παραγωγοί

των Mel Brooks & Thomas Meehan

(μετάφραση Σταμάτης Φασουλής-Θοδωρής Πετρόπουλος)

σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή

σκηνικά Γιώργος Πάτσας

κοστούμια Ντέννη Βαχλιώτη

χορογραφίες Δημήτρης Παπάζογλου

απόδοση ελληνικών στίχων Αφροδίτη Μάνου

σε μουσική ενορχήστρωση του Αλέξιου Πρίφτη

Παιζουν:

Παύλος Χαικάλης
Αντώνης Λουδάρος
Γιάννης Βούρος
Βίκυ Καγιά
Σταμάτης Γαρδέλης
Παντελής Καναράκης

Νατάσσα Καρακατσάνη Χρήστος Σπανός
Λήδα Μανουσάκη Θοδωρής Πάνας
Κατερίνα Σπυροπούλου Θοδωρής Μπουζικάκος

Αντεια Ολυμπίου Σταύρος Βολκος
Benji Adeyemo Λευτέρης Νικολαράκος
Βαγγέλης Κρανιώτης Ναταλία Τσάκοβα
Αννα Αθανασιάδη Μαριλού Κατσαφάδου
Αθηνά Βαλκώνη Βασιλκή Διαλυνά

Μιά παράσταση που πραγματικά σε εντυπωσιάζει. 22 ηθοποιοί που ξέρουν να παίζουν, να χορεύουν και να τραγουδούν. Σκηνικά που εναλλάσονται με κινηματογραφική ταχύτητα και

τουλάχιστον 8 νεα παιδιά που έχουν όλα τα προσόντα να γίνουν μεγάλοι ηθοποιοί.

Τελικά δεν ξέρω αν είναι τυχέρος η απλά έξυπνος ο Σταμάτης Φασουλής.

Γιaτί πέρα απο τον θιασαρχικό πυρήνα, αυτοί που δίνουν το πραγματικό ρυθμό στην παράσταση είναι ολοι αυτοί οι "ανώνυμοι" ηθοποιοί που συμμετέχουν με πραγματικό κέφι κι αυταπάρνηση θα μπορούσα να πω, για το τελικό αποτέλεσμα.

Το έργο είναι απο τις λίγες φορές που ξεκίνησε σαν ταινία για να καταλήξει σε θεατρικό μιούζικαλ. Συνήθως γίνεται το αντίθετο. Ομως ακόμη και σ' αυτό ευτύχησε στην Ελλάδα,

σε μια χώρα που δεν προτιμά το μιούζικαλ (εκτος κι αν ειναι στο μπάμιγκτον κι έχει και κοσμικό κους κους). Το στραπατσάρισμα του Χίτλερ και του ναζισμού μόνο ενας ακραιφνής εβραίος δικαιούται να το κάνει, με τόσο κέφι, η ένας Ελληνας ακομπλεξάριστος θεατράνθρωπος.

Κι αυτό συμβαίνει στο Θέατρο Αλίκη, για 2η χρονιά παρακαλώ.

Το έργο είναι γνωστό σε όλους. Οσοι το αγαπήσαμε στο σινεμά (προσωπικά προτιμώ την πρώτη του βερσιόν) θα το καταδιασκεδάσετε, όσοι δεν το έχετε ξαναδει θα σας ενθουσιάσει !!!

Στα συν η αψογη φροντίδα για τα πάντα, του κου Λεωνίδα.

Το εξαιρετικό espresso του φουαγιέ

και η αξιομνημόνευτη καθαριότητα των κοινόχρηστων WC.

(ναι αγαπητοί δεν αξίζει να πρεσβεύεις μόνο προχώ θεατρικές απόψεις, όφειλεις το θέατρο να εκπέμπει σε όλα του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ)