Ομάδες έψιλον με περικύκλωσαν
εψές αργά το βράδυ
με σιωπή κι απόσταση
με επλησίασαν
Ευγένεια η Ειρωνία
το νοιάξιμο για το ηχείο
Ευγένεια η Ειρωνία
η φροντίδα για το φως
Ευγένεια η Ειρωνία
η εγκαρδιότητα της συναναστροφής
Ευγένεια η Ειρωνία
το διακριτικό ρούφηγμα της μυτης
στην μνημη ενος σπάνιου απόντα
Ευγένεια η Ειρωνία
το μετά
της αποστολής
Κρατώ την Ευγένεια
αν και κατανοώ την Ειρωνία
το γέρικο κορμί μου
το σακατεμένο μου μυαλό
στο στάσιδι
έγκωσε
απο το πολυ το κράτημα
και οι αισθήσεις της απόστασης
βάρυναν πιότερο
απο την ανάσα της συνεύρεσης
Μελος της ομάδας Εψιλον
κι εγώ
Ευγενής η Είρων
Εν αμύνη η Επιτιθέμενος
αφήνω το χρόνο να επιλέξει
ομως
σταματώ στα λιγοστά δευτερόλεπτα
μιας Ειλικρινούς εκ νέου προσέγγισης
διαφορετικών ταυτοτήτων
ελαφρώς βαρετών
και πέρα απο την εικονική ιδανικη αίσθηση
που πέθανε οριστικά
αργα εψές το βράδυ
απο ομάδες Εψιλον υποκινούμενη
και
με γεροντική άνοια επεξεργασμένη
να εθελοτυφλεί
στους διαδικτυακούς αιώνες.
1 σχόλιο:
Πάμε ξανα απο την αρχή;
Έλα....πάμε!
Δημοσίευση σχολίου