Σάββατο 3 Απριλίου 2010

αόρατη παρασκευή


με πήρε από τα μούτρα ο ήχος της καμπάνας
πριν δω το πρόσωπο πίσω από το κερί να με κοιτάει
αθωότητα σκέφτηκα που θα χαθεί στο χρόνο

κόσμος ερχότανε κατανυκτικά κατά πάνω μου
άνθρωποι χωρίς ελπίδα πια , μόνο στη δύναμη του μεταφυσικού
να πιστεύουν σε μια ανάσταση της ζωής τους
ρούχα σκοτεινά, πρόσωπα με ρυτίδες και παιδιά


αόρατος τους προσπερνώ χωρίς κατεύθυνση

μια ανάσταση δική μου κοιτώντας να ξεθάψω
από ζωή που άφησα να με πάει εκείνη
ανεξέλεγκτος μυροβλύτης της πόλης
με λευκά μαλλιά και λίγα δάκρυα


τηλεφωνήματα από τη Σεβίλη ως τη Αίγινα

για ένα μυστικό δείπνο μοναξιάς από απόσταση
Καρυόφυτο κι Αγγίστα Εξαμίλια και Πλατυς Γιαλός
καθένας στη σιωπή των άλλων παγιδευμένος
κι αόριστος

άξαφνα η φωνή του παππού να ψάλλει στ αυτί μου
τον ύμνο που νόμιζα πως είχα ξεχάσει
καταμεσής της κεντρικής οδού γυρεύω μια εκκλησία
να ανάψω ένα κερί
αυτή τη μέρα των νεκρών μου
αυτή την εσπέρα των μακρινών δικών μου


έχει μια γλύκα η μοναξιά του Απριλίου

ακόμη δεν είναι καλοκαίρι
μα ούτε χειμώνας
είναι αυτό το ταιριαστό
του μεταβατικού
που εφάπτεται στην αδικαιολόγητη απουσία μου
από τη ζωή

ο χρόνος που απομένει

για απόφαση

αυτή τη νύχτα που θα ακολουθήσει την ανάσταση

ενος προδιαγεγραμμένου τετέλεσαθαι

προάγγελος ζωής...



7 σχόλια:

One of the people είπε...

Υποκλινομαι. (Και προσυπογραφω.)

efhbos είπε...

Οντως...Αυτη η μοναξια...Μοιαζει τοσο φυσιολογικη...!!

Καλη ανασταση!

b|a|s|n\i/a είπε...

καλή σου αληθινή πολύχρωμη όμορφη ανάσταση! χαμογελαστή! γλυκιά! σαν το αόρατο που γίνεται ελπιδοφόρα ορατό.

Dust in the wind (Σκόνη στον άνεμο) είπε...

Αλήθεια τι μπορώ να σου ευχηθώ...όταν κιεγώ σκέφτομαι τα ίδια..νιώθω σα να είμαι ανάμεσα σένα πλήθος που περπατά και με παρασύρει όπου θέλει αυτό...
Μακάρι να βρεις αυτό που θέλεις..

Leviathan είπε...

Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα να έχεις με υγεία και χαρά!!! Να περάσεις υπέροχα!!! πολλά πολλά φιλιά! :)

Γιώργης Σαράτσης είπε...

..."καθένας στη σιωπή των άλλων παγιδευμένος
κι αόριστος"... Πολύ όμορφο

Athanasios Int είπε...

Χρόνια πολλά...
Προσπαθώ να παω εκεί που πας. Σαν να δοκιμάζω να περπατήσω με τα δικά σου παπούτσια. Δεν ξέρω αν πηγαίνω σωστά αλλά παω ....